گفتگوی تمدنها
From Wikipedia, the free encyclopedia
گفتگوی تمدنها در دو معنا به کار رفتهاست: یک ایده در معنای عمومی آن، و یک نظریه در در معنای خاص (روابط بینالملل) به کار رفته است.
در معنای عام، به عنوان یک «ایده» توسط افراد مختلف تحت عنوانهای مشابه همچون گفتگوی فرهنگها، گفتگوی تمدنها، گفتگوی ادیان مطرح و پیگیری شدهاست (بخش تاریخچه را ببینید).
در معنای خاص، نظریهای آکادمیک مربوط به حوزهٔ روابط بینالملل است، مشخصاً مقالهای است در پاسخ به مقالهٔ دیگری از ساموئل هانتینگتون به نام نظریهٔ برخورد تمدنها که در دههٔ ۱۹۹۰ مطرح شدهاست. این نظریه تنها در آکادمی نماند و در سیاست عملی تحت عنوان یک دکترین در دیپلماسی مطرح بود. پیش از انقلاب ۱۳۵۷ توسط فرح دیبا و پس از انقلاب توسط سید محمد خاتمی، رئیسجمهور وقت؛ این ایدهٔ پیگیری میشد و موجب تغییر جلوه بینالمللی ایران بعد از انقلاب گردید.