فرح پهلوی
آخرین شهبانوی ایران (۱۳۳۸–۱۳۵۷) / From Wikipedia, the free encyclopedia
فرح پهلوی (پیش از ازدواج: فرح دیبا؛ زادهٔ ۲۲ مهر ۱۳۱۷) که تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ با عنوان رسمی عُلیاحضرت شهبانو خطاب میشد، از ۲۹ آذر ۱۳۳۸ تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ آخرین شهبانوی ایران بود.[3][4] او همسر محمدرضاشاه پهلوی است و در دوران شهبانویی خود، بانی آثار و امکانات متعددی برای ایران شد و با اقداماتش کشور از نظر فرهنگی و اجتماعی ارتقاء قابل توجهی پیدا کرد.
فرح پهلوی | |
---|---|
شهبانوی ایران | |
تصدی | ۲۹ اسفند ۱۳۳۹[1] – ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ |
تاجگذاری | ۴ آبان ۱۳۴۶ |
پیشین | ایجاد مقام |
جانشین | پایان پادشاهی در ایران |
ملکه ایران | |
تصدی | ۲۹ آذر ۱۳۳۸ – ۲۹ اسفند ۱۳۳۹ |
پیشین | ثریا اسفندیاری |
زاده | فرح دیبا ۲۲ مهر ۱۳۱۷ ۱۴ اکتبر ۱۹۳۸ (۸۵ سال) تهران، ایران[2] |
همسر | محمدرضا پهلوی (ا. ۱۳۳۸–ب. ۱۳۵۹) |
فرزندان | |
خاندان | پهلوی |
پدر | سهراب دیبا |
مادر | فریده قطبی |
امضاء | امضا فارسی امضا لاتین |
وبگاه رسمی farahpahlavi |
فرح پهلوی از والدینی تبریزی و لاهیجانی در تهران زاده شد. او پیش از ازدواج، در ایران تحصیل کرد و برای ادامهٔ تحصیل در رشتهٔ معماری به فرانسه رفت و در کنار تحصیل، به زبانهای انگلیسی و فرانسوی، تسلط پیدا کرد. او در میانهٔ دوران تحصیل با محمدرضاشاه پهلوی، آشنا شد و سرانجام این آشنایی، ازدواج آن دو در ۳۰ آبان ۱۳۳۸ بود. پس از تاجگذاری، فرح پهلوی نایبالسلطنه و شهبانوی ایران شد. در چهارچوب مسئولیتهای وی بهعنوان شهبانوی ایران، دفتر مخصوص وی دارای چهار بخش آموزش و پرورش، بخش بهداشت و درمان، بخش رفاه اجتماعی و بخش فرهنگ و هنر بود. دفتر او در زمینهٔ آموزش و بهداشت کودکان بیسرپرست، فعال بود. این دفتر، نهادهایی چون جمعیت کمک به جذامیان، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، موزه فرش ایران و موزه هنرهای معاصر تهران را پایهگذاری کرد. فرح پهلوی سعی داشت با سفرهای مکرر به شهرهای مختلف ایران، نزدیکی بیشتری با عموم مردم داشته باشد.[5]
کمی پیش از انقلاب ۱۳۵۷، فرح پهلوی، ایران را به همراه همسرش محمدرضا پهلوی ترک کرد و پس از اقامت در چندین کشور، تا درگذشت همسرش در مصر، در کنار او بود. فرح پهلوی صاحب چهار فرزند به نامهای رضا، فرحناز، علیرضا و لیلا شد.