سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران
From Wikipedia, the free encyclopedia
سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران (ساکما) مؤسسهای آموزشی، پژوهشی، علمی و خدماتی است که اساسنامه آن به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیدهاست و ریاست کل آن را رئیسجمهور ایران منصوب میکند.
کشور | ایران |
---|---|
معمار | یوسف شریعتزاده |
موقعیت | ایران، تهران، بزرگراه شهید حقانی |
مختصات | ۳۵٫۷۵۲۴۱۰°شمالی ۵۱٫۴۳۴۲۲۹°شرقی / 35.752410; 51.434229 |
اطلاعات دیگر | |
مدیر | علیرضا مختارپور قهرودی (رئیس سازمان)[1] |
وبگاه | |
نقشه | |
آغاز به کار رسمی کتابخانه ملی به سال ۱۳۱۶ بازمیگردد. در سال ۱۳۵۸ مرکز خدمات کتابداری، و در سال ۱۳۷۸ سازمان مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی در کتابخانه ملی ادغام شدند و سرانجام در سال ۱۳۸۱ با تصویب شورای عالی اداری، کتابخانه ملی و سازمان اسناد ملی با هم ادغام شدند و سازمان فعلی شکل گرفت. سازمان اسناد ملی ایران در ۱۳۴۹ بنیان شدهبود. اکنون این سازمان در دو ساختمان مستقل کتابخانه ملی ایران و گنجینه اسناد ملی ایران فعالیت دارد. ساختمان کتابخانه ملی در بزرگراه شهید حقانی و ساختمان گنجینه اسناد ملی ایران در خیابان میرداماد تهران واقع شدهاست. این مجموعه فرهنگی دارای ۱۲ شعبه استانی در سراسر کشور است. اداره عضویت سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران مسئول بررسی و تأیید شرایط عضویت برای مراجعان و تعیین سطوح عضویت آنان است. عضوگیری فقط برای متقاضیانی انجام میگیرد که پس از ثبت نام اینترنتی در هنگام مقرر به صورت حضوری مراجعه کرده باشند؛ بنابراین حضور فردی به جای دیگری جهت انجام امور عضویت بینتیجه خواهد بود. استفاده از خدمات سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران با ارائه اصل کارت عضویت امکانپذیر است. کارت اعضای ویژه با تأیید ریاست سازمان صادر میگردد. کارت عضویت سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران با توجه به مدرک تحصیلی و شرایط ذکر شده در آئیننامه عضویت با سطوح ۱ تا ۳ مشخص و صادر میشود. ورود به تالارهای عمومی و تخصصی و بهرهمندی از میزان خدمات اطلاعرسانی با توجه به سطوح عضویت تعریف میشود.
تا اواسط شهریور سال ۱۴۰۰، بیش از ۲۴۸ هزار نفر کارت عضویت دریافت کردهاند.[2]