فارسی معیار
گونهٔ معیار زبان فارسی / From Wikipedia, the free encyclopedia
فارسی معیار یا پارسی معیار گونهٔ معیار زبان فارسی و زبان رسمی ایران، تاجیکستان و یکی از دو زبان رسمی افغانستان است. فارسی معیار به شیوه نگارش و گویش زبان فارسی در رسانههای عمومی مانند تلویزیون، رادیو، نشریات و سخنرانیهای رسمی در مجامع عمومی گفته میشود. فارسی معیار بهمعنای زبان مشترک میان کشورهای ایران، افغانستان و تاجیکستان نیست و یک ایرانی، افغان یا تاجیک لزوماً به زبان فارسی معیارِ یکدیگر سخن نمیگویند.[8] از دیدگاه گارنیک آساتوریان، زبان پارسیِ معیار، زبان هیچیک از اقوام و خردهفرهنگهای ایرانی نیست. درواقع بخشی از مردم زبان یا گویش محلی خود را فراموش کردهاند و به زبان معیار سخن میگویند.[9] علاوه بر زبان معیار، برخی از لهجه معیار نیز سخن گفتهاند. برخی معتقدند که لهجه تهرانی نزدیکترین لهجه به لهجه معیار در ایران است.[10]
اطلاعات اجمالی فارسی معیار, زبان بومی در ...
فارسی معیار | |
---|---|
پارسی استانده | |
زبان بومی در | |
شمار گویشوران | ۷۰ میلیون[4] (۲۰۱۹) (۱۱۰ میلیون گویشور کل)[3] |
گویشها | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | |
تنظیمشده توسط |
|
کدهای زبان | |
ایزو ۱–۶۳۹ | fa |
ایزو ۲–۶۳۹ | per (B) fas (T) |
ایزو ۳–۶۳۹ | fas |
گلاتولوگ | fars1254 [7] |
مناطقی با بیشینه جمعیت فارسیزبان | |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
بستن