علویان طبرستان
اولین سلسله مذهب شیعه در ایران / From Wikipedia, the free encyclopedia
علویان طبرستان یا سفیدجامگان زیدی علوی سلسلهای از سادات زیدی بودند که دولت آنان در طبرستان، نخستین دولت شیعی در ایران بود که در شرق اسلامی به دور از تأیید خلفای عباسی، تشکیل شد. این تهدیدی جدی برای خلافت عباسی بود و آنها به هر قیمت در صدد نابودی آن بودند. این علویها پیرو مذهب زیدیه بودند و با قیام داعی کبیر، توانستند قدرت سیاسی جدیدی ایجاد کنند. داعی کبیر توانست با فتح قسمتهای بسیاری از شمال ایران، حکومت خود را استقرار دهد؛ ولی پس از مرگ او، اختلاف میان برادر و دامادش موجب ضعف علویان شد و سامانیان به این حکومت حمله کردند. چندی والیان سامانی در طبرستان قدرت را در دست داشتند تا این که ناصر کبیر توانست با مسلمان کردن گروهی از اهالی دیلمان، ارتشی فراهم کند و حکومت علویان را دگرباره مستقر گرداند. با این حال اندکاندک، حکومت علویان در طبرستان دچار اختلافات داخلی شد و فروپاشید. اسفار بن شیرویه، مرداویج زیاری، ماکان کاکی و آل بویه، از فرماندهان نظامی سپاهیان علوی بودند که پس از مدتی استقلال اعلان کردند و قدرت یافتند.
علویان طبرستان و گیلان علویون علویان طبرستان | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۲۵۰–۳۱۶ هجری | |||||||||||||||||
گسترهٔ فرمانروایی علویان طبرستان و گیلان | |||||||||||||||||
پایتخت | آمل | ||||||||||||||||
پایتخت در تبعید | ساری، استرآباد و چالوس[10] | ||||||||||||||||
زبان(های) رسمی | عربی | ||||||||||||||||
زبان(های) محلی | تبری | ||||||||||||||||
دین(ها) | زیدیه | ||||||||||||||||
حکومت | تئوکراسی | ||||||||||||||||
• داعی | حسن بن زید | ||||||||||||||||
• داعی | محمد بن زید | ||||||||||||||||
• امام | ناصر کبیر | ||||||||||||||||
• داعی | داعی صغیر | ||||||||||||||||
دوره تاریخی | تمدن اسلامی | ||||||||||||||||
• بنیانگذاری | ۲۵۰ | ||||||||||||||||
• فروپاشی | ۳۱۶ هجری | ||||||||||||||||
واحد پول | درهم و دینار | ||||||||||||||||
گاهشماری | هجری قمری | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
امروز بخشی از | ایران |