عزالدوله بختیار
From Wikipedia, the free encyclopedia
بختیار دیلمی (فرمانروایی از ۳۵۶ ه.ق/ ۹۶۷ م تا ۳۶۷ ه.ق / ۹۷۸ م) ملقب به عزالدوله و مُکَنّیٰ به ابومنصور، فرزند معزالدوله دیلمی از فرمانروایان آل بویه عراق بودهاست. در ۳۳۱ یا ۳۳۲ ه.ق در اهواز متولد شد.[2] در ۳۵۶ ه. ق، از خلیفه المطیع لله لقب عزالدوله گرفت و در همان سال جانشین پدرش شد و تا سال ۳۶۷ ه. ق، بر بیشتر قلمرو پدرش —بجز عمان و کرمان که عضدالدوله دیلمی تصرف کرده بود— حکومت کرد. نواحی حکمرانی او شامل آذربایجان، جزیره، میانرودان و خوزستان بودهاست. دوران حکومت او بیشتر یا صرف کشمکش با همسایگان شامل حمدانیان موصل و حلب، فاطمیان دمشق و شام، بیزانس در شمال و عضدالدوله در شرق شد، یا شاهد درگیری قومی - مذهبی در داخل، که شامل ترکان سنی و دیلمیان شیعی بود. از مشکلات اصلی عزالدوله میتوان به ضعف اقتصادی و تهی بودن خزانه اشاره کرد که سببساز همیشگی شورش سپاهیان میشد. عزالدوله از نظر جسمانی قدرتی عجیب داشت ولی سیاستمدار با درایتی نبود. به شکار و بزم بسیار علاقه داشت، در عین حال، به علم و علما و برگزاری مجالس علمی نیز علاقهمند بود، به طوری که در زمان وکالت ابن بقیه، سالانه ده هزار درهم به او میداد تا نویسندگان را یاری دهد و کتاب تهیه کند.[2]
عضدالدوله دیلمی | |||||
---|---|---|---|---|---|
سلطنت | ۳۵۶ (قمری)/ ۹۶۷ میلادی تا ۳۶۷ (قمری) / ۹۷۸ میلادی | ||||
پیشین | معزالدوله دیلمی | ||||
جانشین | عضدالدوله | ||||
زاده | ۳۳۱ یا ۳۳۲ هجری قمری، ۹۴۳ میلادی[1] اهواز | ||||
درگذشته | ۳۶۷ ه.ق / ۹۷۸ م | ||||
همسر(ان) | دختر سبکتگین غزنوی | ||||
فرزند(ان) | مرزبان و سالار[2](ابوالقاسم و ابونصر)[3][4] | ||||
| |||||
دودمان | آلبویه | ||||
پدر | معزالدوله دیلمی |