سوانته پبو
From Wikipedia, the free encyclopedia
سوانته پبو (به سوئدی: Svante Pääbo) (متولد ۲۰ آوریل ۱۹۵۵) زیستشناس سوئدی و متخصص ژنتیک فرگشتی است. وی در سال ۲۰۲۲ برای «کشفیاتش در زمینه ژنوم انسانتبار منقرضشده و فرگشت انسان» برندهٔ جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی شد. او فرزند سونه بریسترم، برنده جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی به همراه بنگت اینگمار ساموئلسون و جان آر. وین در سال ۱۹۸۲ است. مادر او، کارین پابو اهل استونی است.
اطلاعات اجمالی سوانته پبو, زادهٔ ...
سوانته پبو | |
---|---|
زادهٔ | ۲۰ آوریل ۱۹۵۵ (۶۹ سال) استکهلم، سوئد |
ملیت | سوئدی |
محل تحصیل | دانشگاه اوپسالا |
جایزه(ها) | جایزه گوتفرید ویلهلم لایبنیتس (۱۹۹۲) درجه پور له مریت طبقه شهروندی (۲۰۰۸) جایزه کیستلر (۲۰۰۹) درجه شایستگی از جمهوری فدرال آلمان (۲۰۰۹) جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی (۲۰۲۲) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | |
محل کار | انستیتو انسانشناسی فرگشتی ماکس پلانک |
بستن
او مدرک پیاچدی خود را از دانشگاه اوپسالا در ۱۹۸۶ دریافت کرد. از ۱۹۹۷ او مدیر دپارتمان ژنتیک مؤسسه انسانشناسی فرگشتی ماکس پلانک در لایپزیگ آلمان بودهاست.[1][2][3][4][5]