![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/db/Map_of_the_Niger%25E2%2580%2593Congo_languages.svg/langfa-640px-Map_of_the_Niger%25E2%2580%2593Congo_languages.svg.png&w=640&q=50)
زبانهای نیجر-کنگو
From Wikipedia, the free encyclopedia
زبانهای نیجر-کنگو یکی از خانوادههای زبانی جهان را تشکیل میدهند. این زبانها در بین مردم بومی آفریقا (در آفریقای زیر صحرا) بهکار میروند. این خانواده با داشتن ۷۰۰ میلیون سخنگو (۲۰۱۵) سومین خانواده بزرگ جهان از نظر شمار گویشوران و بزرگترین زبان آفریقا از نظر منطقه جغرافیایی، شمار گویشوران و شمار زبانهاست.[1] عموماً این خانواده با داشتن ۱٬۵۴۰ زبان مجزا به عنوان بزرگترین خانواده زبانی جهان از نظر شمار زبانها در نظر گرفته میشود.[2][3]
نیجر-کنگو | |
---|---|
نیجر–کردفانی | |
پراکنش: | آفریقا |
تبار: | یکی از خانوادههای زبانی جهان |
نیا: | نیانیجر-کنگو |
زیرگروهها: |
ایجوید؟
لافوفا (کردفانی)
|
ایزو ۲–۶۳۹ / ۵ | nic |
گلاتولوگ | None |
![]() نقشه پراکندگی زبانهای نیجر-کنگو. صورتی مربوط به زیرگروه بانتو است. |
زیرگروه زبانهای بانتو در این خانواده به تنهایی ۳۵۰ میلیون گویشور دارد. پرگویشورترین زبانهای نیجر-کنگو از نظر گویشوران بومی زبانهای یوروبایی، ایگبو، فولانی و زولو هستند. پرگویشورترین زبان این خانواده از نظر گویشوران کل نیز زبان سواحلی است که در شرق و جنوب شرق آفریقا نقش زبان میانجی را دارد.[1]
رابطه ژنتیکی میان هسته نیجر-کنگو (به نام زبانهای اطلسی) کاملاً پذیرفته شدهاست ولی ساختار داخلی آن به خوبی ثبت نشدهاست. دیگر شاخههای اصلی این خانواده دونگون، مانده، ایجاو، کاتلا و راشاد هستند. ارتباط زبانهای مانده هرگز اثبات نشدهاست و بدون آن اعتبار خانواده نیجر-کنگو به عنوان یک خانواده کل (در مقابل اطلس-کنگو یا زیرخانوادههای مشابه) ثابت نشدهاست.
یکی از متمایزترین خصوصیات مشترک در زبانهای اطلسی استفاده از سامانه سطح اسمی است که اساساً یک سامانه جنسیتی با چندین جنسیت است.[4]