زبان میانجی
From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان میانجی یک زبان است که بین دو گروه که زبان مادری مشترک ندارند، به کار میرود، به خصوص اگر یک زبان سوم به کار رود که با زبان هر دو گروه متفاوت باشد. معروفترین زبان میانجی انگلیسی است. زبان مشترک یا میانجی زبانی است که به عنوان زبان میانجی برای برقراری ارتباط بینِ گویشورانِ زبانها و گویشهای گوناگون، در مقیاس کشوری، به کار میرود.[1]