زبان کرهای
زبانی در شبهجزیرۀ کره / From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان کرهای (کره جنوبی: 한국어، هانگوگئو ; کره شمالی: 조선말، چوسونمال) یک زبان طبیعی از خانواده زبانی زبانهای کرهای است و زبان مادری حدود ۸۰ میلیون نفر مردم کرهایتبار و زبان رسمی و ملی هر دو کشور کره شمالی و کره جنوبی (از نظر جغرافیایی کره) است. فراتر از کره، این زبان به عنوان یک زبان اقلیت در بخشهایی از چین، یعنی استان جیلین، و بهطور خاص ولایت یانبیان و شهرستان چانگبای، شناخته میشود. همچنین کرهایهای ساخالین در بخشهایی از ساخالین، جزیره روسی در شمال ژاپن، و کرهایهای مهاجر در بخشهایی از آسیای میانه نیز بدان سخن میگویند.[3] این زبان دارای چند خویشاوند منقرضشدهاست که همراه با زبان ججویی جزیره ججو و خود کرهای - خانواده فشرده زبانهای کرهای را تشکیل میدهند. با این حال، ججویی و کرهای با یکدیگر قابل درک متقابل نیستند. میهن زبانی کرهای جایی در شمال شرقی چین امروزی است.[4] سلسله مراتب جامعه کره منجر به اینجاد سامانهای از سطوح گفتاری و عنوانهای افتخاری میشود که نشاندهنده میزان رسمی بودن هر موقعیت است.
کرهای | |
---|---|
한국어 (کره جنوبی) 조선말 (کره شمالی) | |
بیان | تلفظ کرهای: [ha(:)n. ɡu. ɡʌ] (کره جنوبی) تلفظ کرهای: [tso.sɔn.mal] (کره شمالی) |
زبان بومی در | کره |
قومیت | مردم کرهای |
شمار گویشوران | ۸۰٫۴ میلیون (۲۰۲۰)[1] |
کرهای
| |
گونههای نخستین | |
گونههای معیار | پیوجونئو (کره جنوبی)
مونهوائو (کره شمالی)
|
گویشها | گویشهای کرهای |
هانگول هانجا (تاریخی) | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | کره جنوبی کره شمالی |
زبان اقلیت شناختهشده در | |
تنظیمشده توسط |
|
کدهای زبان | |
ایزو ۱–۶۳۹ | ko |
ایزو ۲–۶۳۹ | kor |
ایزو ۳–۶۳۹ | kor |
فهرست لینگوییست | kor |
گلاتولوگ | kore1280 [2] |
زبانشناسی | 45-AAA-a |
کشورهای دارای جمعیت بومی کرهایزبان (جمعیتهای مهاجر در رنگهای نارنجی و سبز). | |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
زبان کرهای نوین به خط کرهای (한글 در کره جنوبی، 조선글 در کره شمالی) نوشته میشود، سامانهای که در سده پانزدهم برای این منظور توسعه یافت، اگرچه در سده بیستم به خط اصلی تبدیل شد. این خط از ۲۴ حرف اصلی (جامو) و ۲۷ حرف پیچیده که از حروف پایه تشکیل شدهاند، استفاده میکند. کرهای هنگامی که برای نخستین بار در متون تاریخی ثبت شد، تنها یک زبان گفتاری بود. در آن دوره همه آثار مکتوب کره به زبان چینی کلاسیک نگهداری میشدند، که هیچگاه برای کسی که فقط کرهای میدانست، قابل درک نبودهاست. بعدها، نویسههای چینی اقتباسی برای کرهای، هانجا (漢字)، برای نوشتن این زبان در بیشتر تاریخ کره مورد استفاده قرار گرفت و هنوز هم به میزان محدودی در کره جنوبی، به ویژه در علوم انسانی و مطالعه متون تاریخی استفاده میشود.
از آغاز سده بیست و یکم، جنبههایی از فرهنگ کرهای از طریق جهانی شدن و صادرات فرهنگی به کشورهای دیگر گسترش یافتهاست. به این ترتیب، علاقه به فراگیری زبان کرهای (به عنوان یک زبان خارجی) با اتحادهای طولانی مدت، مشارکت نظامی و دیپلماسی کرهها با دیگر کشورها از زمان پایان جنگ جهانی دوم و جنگ کره ایجاد شدهاست. کرهای در کنار زبانهایی مانند چینی و عربی در بالاترین میزان سختی برای انگلیسیزبانان توسط وزارت دفاع ایالات متحده قرار دارد.