زبان مالایی
زبانی آسترونزیایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان مالایی (به مالایی: Bahasa Melayu) زبانی آسترونزیایی است که توسط ۲۹۰ میلیون نفر جمعیت که عمدتاً از مردم مالایی هستند در کشورهای مالزی، اندونزی، برونئی، سنگاپور و بخشهایی از تایلند صحبت میشود. مالایی زبان ساکنان سراسر تنگه مالاکا شامل سواحل شبهجزیره مالایا در مالزی و ساحل شرقی سوماترا در اندونزی است و همچنین به عنوان زبان بومی در غرب ساراواک و کالیمانتان غربی در بورنئو نیز کاربرد دارد. مالایی زبان بازرگانی در بخشهایی از فیلیپین به ویژه مجمعالجزایر سولو و پالاوان است.
مالایی | |
---|---|
Bahasa Melayu بهاس ملایو | |
زبان بومی در |
|
شمار گویشوران | ۷۷ میلیون (۲۰۰۷)[2] کل: ۲۲۰ میلیون یا بیشتر[3] |
آسترونزیایی
| |
گونههای نخستین | مالایی باستانی
|
گونههای معیار | |
الفبای لاتین (الفبای مالایی) خط عربی (الفبای جاوی)[4] تایلندی (در تایلند) در طول تاریخ پالاوا، کاوی، رنکونگ | |
زبان اشاره مالزیایی زبان اشاره اندونزیایی | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | برونئی مالزی سنگاپور جزایر کوکوس (قانونی) اندونزی |
زبان اقلیت شناختهشده در | |
تنظیمشده توسط | Dewan Bahasa dan Pustaka (مؤسسه زبان و ادبیات)؛ Majlis Bahasa Brunei–Indonesia–Malaysia (شورای زبان برونئی، اندونزی و مالزی – MABBIM) |
کدهای زبان | |
ایزو ۱–۶۳۹ | ms |
ایزو ۲–۶۳۹ | may (B) msa (T) |
ایزو ۳–۶۳۹ | zlm – کد همگانیکدهای اختصاصی: zsm – زبان مالزیاییind – زبان اندونزیاییlrt – مالایی لارانتوکاkxd – مالایی برونئیmeo – کداح مالایzmi – زبان مینغکاباوdup – زبان دوانوjak – زبان جاکونorn – زبان اورنج کاناقors – زبان اورنج سلتارtmw – زبان تموان |
گلاتولوگ | indo1326 (تطابق جزئی)[5] |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
مالایی دارای نامهای رسمی پرشماری است. در مالزی بدان Bahasa Melayu (زبان مالایی) یا Bahasa Malaysia (زبان مالزیایی)، در برونئی و سنگاپور بدان Bahasa Melayu (زبان مالایی) و در اندونزی بدان Bahasa Indonesia (زبان اندونزیایی) گفته میشود. گرچه اندونزیاییها از گونههای مالایی رایج در مرکز تا جنوب سوماترا که بومی این مناطق است، به عنوان Bahasa Melayu (زبان مالایی) یاد میکنند و آنها را یکی از زبانهای محلی خود میدانند. گویش میانجی میان مالاییتباران اندونزیایی است که دلیل آن وجود انبوه فیلمها و برنامههای تلویزیونی و رادیویی و منابع مالایی به این گویش است.[6]
مالایی معیار که مالایی دیوانی نیز نامیده میشود، زبان ادبی سلطاننشینهای ملاکا و جوهور تا پیش از استعمار بود و بدین دلیل گاه به مالایی، ملاکایی، جوهوری و ریائویی میگویند تا با سایر زبانهای مالاییتبار اشتباه نشود. مطابق اتنولوگ، چندین گونه از زبانهای مالایی که در حال حاضر به عنوان زبانهای جداگانه فهرست میشوند، از جمله گونههای اورنگ اصلی شبهجزیره مالایی، چنان با مالایی معیار ارتباط نزدیکی دارند که میتوان آنها را به عنوان گویش این زبان دستهبندی کرد. همچنین چندین زبان کریول و مخلوط بر پایه مالایی وجود دارد که از مالایی کلاسیک و همچنین مالایی ماکاساری ایجاد شدهاند.