دوزخ
From Wikipedia, the free encyclopedia
برای دیگر کاربردها، دوزخ (ابهامزدایی) را ببینید.
دوزَخ یا جَهَنَّم (از عبری גי(א)-הינום، «دَرّهٔ هینوم») در بسیاری عقاید مذهبی و اسطورهای، مکانی برای عذاب ابدی، اغلب پس از رستاخیز، در زندگی پس از مرگ است. از دیدِ بیشترِ ادیان ابراهیمی، دوزخ جایی برای مجازات است.
جهنم، واژهای است عبری (גי(א)-הינום، تلفظ: Gêhinnôm، گِ + هینوم[1] به معنای درهٔ هینوم) که در واقع نام درهای است در اطراف اورشلیم که راه به سمت بیتلحم از آنجا پیموده میشود. در گذشتههای دور، کودکان در آنجا برای مولوخ (ارمیا ۷:۳۱) قربانی میشدند و بعدها یوشیا پادشاه یهودا، این قربانگاه را به مزبله تبدیل کرد، و آتشی دائمی در آن برافروخت تا کثافات و لاشهٔ حیواناتی که در آن افکنده میشد، سوزانده و نابود شود. این آتش تجسمی شد برای دوزخ (شئول در عبری)، و مکانی برای محکومیت و نابودی گناهکاران(متی ۱۸:۸).[2][3]