دوبیتی
شعر / From Wikipedia, the free encyclopedia
دوبیتی (نام دیگر:فهلویات) (به انگلیسی: Two-Couplet) از قالبهای ریشهدار شعر پارسی است. دوبیتی شعری یازده هجایی مرکب از چهار مصراع است که همه بر یک قافیه (جز مصرعِ سوّم که آوردن قافیه در آن اختیاری است) است. دوبیتی وزن تکامل یافته و عروضی شدۀ نوعی از ترانههای دوازده هجایی قدیم ایران است. نامدارترین وزن دوبیتی بحرِ هزج مسدّس محذوف (مفاعیلن مفاعیلن فعولن) و مشهورترین شاعر بر وزن نام برده، باباطاهر عریان است. باباطاهر و فایز دشتی بزرگترین دوبیتیسرایان ایرانیاند.[1]