![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/19/Yang-single.jpg/640px-Yang-single.jpg&w=640&q=50)
تای چی چوان
هنر رزمی چینی / From Wikipedia, the free encyclopedia
تایچیچوان (به چینی: 太極拳) (پینیین: tàijízhǎng - به معنی مشتزنی برتر نهایی) یکی از سیستمهای نرم و درونیِ هنر رزمی کونگفو است.[1]
![]() | این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/19/Yang-single.jpg/320px-Yang-single.jpg)
این هنر رزمی، یکی از محبوبترین روشهای هنر رزمی در چین و کل جهان است و برای بهبود سلامتی، افزایش طول عمر و آرامش روحی انجام میشود. این هنر که با نگرش عمیق فلسفی شکل گرفته با کمک ایجاد چرخش انرژی در انسان و تخلیه انرژی درونی یعنی انرژی «چی» یا انرژی بیو الکترومغناطیس درون بدن انسان، یکی از قدرتمندترین سبکهای رزمی در جهان است. در این هنر عضلات نقش زیادی ایفا نمیکنند و یک تایچیکار سعی در رها کردن کل بدن دارد تا این انرژی بتواند در بدن جاری شود و در زمان مناسب بتوان از آن برای دفاع یا حمله استفاده کرد. تایچیچوان روش مشت زنی یا هنر رزمی است که بر اساس مفاهیم فلسفی آن سعی در به تعادل رساندن همه چیز دارد که در حقیقت نماد یین و یانگ محصول این فرایند است. «تایچی» در فلسفه تائو به معنای فرایندی است که «ووچی» را به «یین و یانگ» تبدیل میکند و تایچیچوان هنر رزمی است که بر اساس این مفهوم عمیق و فلسفی بنا شدهاست. استادان تائو صدها سال پیش با معرفی تایچی در حقیقت هنر رزمی را معرفی نمودند که هماهنگ با ریتمهای طبیعت و قوانین حاکم بر طبیعت باشد تا در سطوح بالا نیز منتهی به ادراک طبیعت گردد. تایچی ابتدا بدن را متعادل میسازد، و سپس انرژی درونی انسان، ذهن، تنفس عواطف، طبیعت و روح را متعادل میسازد.
هنر رزمی تایچیچوان بر اساس ۱۳ الگوی اصلی شکل گرفته که این ۱۳ الگو عناصر شکل دهنده طبیعت و عناصر اولیه جهان هستند که استادان کهن این رشته با مطالعه عمیق روی خواص این عناصر کاربردی رزمی یافتند که باید با طبیعت هماهنگ باشند.
از این ۱۳ الگو، ۸ الگو مربوط به ۸ نوع جین، یا هشت نوع ضربه و دفاع مختلف با تخلیه انرژی درونی میباشد که از تئوری هشت سه خطی ئی چینگ الهام گرفته شدهاست و ۵ الگوی دیگر آن مربوط به ۵ نوع حرکت استراتژیک در تای چی میباشد که از تئوری ۵ عنصر الهام گرفته شدهاست. به همین دلیل میگویند، تای چی باعت هماهنگی انسان با طبیعت میشود که در فلسفه وجودی انسان نیز این امر قرار دارد. اما امروزه به دلیل خواص بسیار زیاد این رشته و تأثیراتی که در تنظیم میدان انرژی و به دنبال آن تقویت جسم و روح دارد بهعنوان هنر سلامت زیستن در سطح جهان مطرح است. تای چی به عنوان هنری زیبا با تأکید بر جنبه هنریِ آن در تمام سنین و شرایط تمرین میشود و امروزه کاربرد رزمی آن استفاده کمتری دارد.
تای چی چوان دارای ۵ سبک رزمی میباشد که عبارتند از: یانگ؛ چن؛ وو؛ سون؛ وو-هاو
در مورد بخش رزمی تای چی، قابل ذکر است که این هنر بخشهای رزمی مختلفی دارد که عبارتند از:
- دوی لین: به مبارزات نمایشی دو یا چند نفره میگویند که به صورت قرار دادی و از پیش تعیین شده اجرا میشود و نفرات فقط تکنیکهای رزمی دفاع و حمله را روی یکدیگر نمایش میدهند.
- چین نا: به این روش به اصطلاح دفاع شخصی نیز گفته میشود که با استفاده از تکنیکهای رزمی هر سبکی طراحی میشود که شامل تکنیکهای قفل مفصل و شناخت نقاط حساس بدن میباشد. این نوع مبارزه به دلیل خطرناک بودن اجرای آن در مراکز آموزشی صرفاً به صورت تمرینی کار میشود.
-تویی شو: تویی شو در لغت به معنای فشردن و هل دادن دستها میباشد، بخش مبارزات حسی و درونی تای چی است که مبتنی بر استفاده از انرژی چی میباشد، در این مبارزات حریفان دائماً در حال شناخت یکدیگر هستند به همین دلیل به آن هنر شناخت حریف هم میگویند که این هنر موجب تجربیاتی در شناخت میشود که در تمام زندگی قابل استفادهاست. این نوع مبارزه با استفاده از حس و انرژی درونی صورت میگیرد و مانند شنیدن و پاسخ دادن، دو مبارزه دائماً در حال تمرکز بر نیروی درونی یکدیگرند و زمانی که یکی از حریفان اعمال نیرو میکند. طرف مقابل به اصطلاح در حال شنیدن و هدایت نیروی حریف است و زمانی که نیروی حریف اعمال شد طرف دیگر به پاسخ دادن یا اعمال نیرو میپردازد. تا جاییکه یکی از حریفان از موقعیت استفاده کرده و تعادل نفر مقابل را برهم بزند. این نوع مبارزه به دلیل این که افراد به صورت حسی در حال سنجش نیروی یکدیگرند، تجربۀ مبارزاتی را بالا برده و باعث تقویت نیروی درونی میشود. برخی معتقدند، «تویی شو» ریشه و منشأ پیدایش ورزش ژاپنی جودو میباشد.
این ورزش در ردۀ ورزشهای رزمی نرم و درونی قرار دارد و باعث میشود تا عضلات بدن با انجام تمرینات نرم و ساده، انعطافپذیر و قوی شوند. تمرینات و نرمشهای تای جی چوان با حرکات کند، آرام، و معمولاً به صورت گروهی هنگام صبح انجام میشوند. متخصصین این ورزش معتقدند که تمرینات تای جی به صورت دسته جمعی، اثر بهتری نسبت به تمرینات فردی آن دارد. این ورزش چینی در خود کشور چین از طرفداران زیادی برخوردار است. در ایران علاقهمندان به این رشته در سه بعد قهرمانی، همگانی و درمانی به فعالیت میپردازند. ورزشکاران تای جی چوان در دو قالب سنتی و مدرن (مسابقاتی) فعالیت میکنند. هماکنون شیوه سنتی و اصیل چن تای جی و یانگ تای جی در شهرهای تهران، اصفهان، شیراز، سردشت و خرم آباد بندر بوشهر و مشهد و تربت حیدریه و گتوند تدریس میشود.[2]
- علی حق شناس (۱۳۹۵)، دانشنامۀ هنرهای رزمی، تهران، انتشارت نگاه بوستان، چاپ ۱، ص ۱۰۵.
- «آموزش همگانی رایگان | آکادمی هنر تای چی سلامتی طول عمر جوانی کاهش استرس». آکادمی هنر تای چی. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۲-۰۷.
به صورت متمرکز آموزش داده میشود. بنیانگذار تای چی در ایران استاد حسین داوودی پناه (داداشی) میباشد.[1]