بطلمیوس
دانشمند یونانی که نظریه زمین مرکزی را ارائه داد / From Wikipedia, the free encyclopedia
کلاودیوس بَطلَمیوس[2] (۹۰–۱۶۸ میلادی) (به یونانی: Κλαύδιος Πτολεμαίος، تلفظ: [kláwdios ptolɛmɛ́:os]، پِتولِمیوس) یکی از فیلسوفان و اخترشناسان یونان باستان بود که به احتمال زیاد در اسکندریه واقع در مصر میزیستهاست.
بطلمیوس | |
---|---|
زادهٔ | حدود ۱۰۰ میلادی[1] مصر، در امپراتوری روم |
درگذشت | حدود ۱۷۰ (۶۹−۷۰ سال) میلادی[1] اسکندریه، امپراتوری روم |
پیشه |
وی الگویی را برای کیهان شناخته شده روزگار خود ارائه کرد که در آن زمین در مرکز گیتی قرار دارد و خورشید و ماه و بقیهٔ سیارات و سایر اجرام آسمانی به دورش میچرخند. در دوران بطلمیوس، بهجای مدار که همان مسیر فرضی سیارات است، از مفهوم فلک استفاده میکردند. فلک یک جسم کروی صلب و نامرئی است (مانند شیشه) که در مرکز آن زمین قرار گرفته و سیاره به محیط آن محکم بسته شدهاست. با چرخش فلک به دور زمین، سیاره نیز به دور زمین گردش میکند. در دورهی او بیشتر از ۴ سیارهی عطارد، زهره، مریخ و مشتری کشف نشده بودند. او میگفت: هشت یا نه فلک وجود دارد که آخرین آنها فلکالافلاک نام دارد که همهٔ ستارهها بر روی آن قرار دارند. همچنین بطلمیوس بر این باور بود که خدا و فرشتگان پس از فلکالافلاک زندگی میکنند. به نظریهای که بطلمیوس دربارهٔ جهان ارائه کرد، مدل زمین مرکزی میگویند. او با مشاهده حرکت ظاهری ماه و خورشید نظریه زمین مرکزی را ارائه کرد که بعدها نیکولاس کوپرنیک مدل خورشید مرکزی را ارائه کرد و عقیدهی او را اصلاح کرد.