اختربینی
From Wikipedia, the free encyclopedia
اختربینی یا اَختَرگویی یا اَسترولوژی (به انگلیسی: Astrology) شبهعلمی[1][2] است که ادعا میکند تأثیر اجرام سماوی ماه، عطارد، زهره، خورشید، مریخ، مشتری، زحل، ثوابت گاه عقدتین قمر بر عالم را که تعیینکنندهٔ حرکات چهار عنصر عالم میباشند، بررسی میکند. در اختربینی چهار نحلهٔ گسترده وجود دارد:
- طالعبینی: به وضعیت آسمانها از لحظه تولد فرد تا جملهٔ جنبههای زندگی وی مربوط میگردد.
- اختربینی عمومی: وضعیت آسمانها را در لحظات بهویژه مهم مثلاً اعتدال بهاری، خسوف و کسوف یا اقتران سیارات با رویدادهایی که بهروی طبقات وسیعی مردم و ملتها یا کل جهان اثر میگذارند، مربوط میسازد.
- اختربینی حُکمی: با بررسی وضعیت آسمانها معین میسازد که لحظهای خاص برای آغاز کاری خاص مناسب است یا خیر.
- اختربینی مذاکرهای: پاسخ به سؤالات خاص بر مبنای وضعیت آسمانها در لحظهٔ پرسش است.[3]
اختربین دائرةالبروج را تقسیم شده به دوازده بخش یا برج مساوی تصور میکند که هر یک سی درجه است. هر برج خانه سیارهای است؛ و هریک به اجزاء گوناگون (عاشرات، غایات و مانند آنها) تقسیم شدهاست که هریک از آنها را نیز سیارهای خداوند است. درجات شرف سیارات در نقاط مختلف در سراسر منطقةالبروج پراکندهاست (متضاد آن درجات هبوط آنهاست). وانگهی هر برجی با بخشی از بدن انسانی، حمل با سر و حوت با پا، متناظر است. چهار عنصر، همتای خود را مثلثههای منطقةالبروج مییابند و زوج متضادهای فیثاغورسی متعدد (نر ماده، روزانه شبانه، گرم سرد و مانند آنها) به زوجهای متوالی برجها نسبت داده میشوند. سرانجام جواهر بسیار متنوع در عالم تحتالقمری و صفات خصلت انسانی به نحو نسبتاً دلخواهی به هر یک از برجها مرتبط میشود.