ولایت بادغیس
ولایتی در شمال باختری افغانستان / From Wikipedia, the free encyclopedia
ولایت بادغیس (لاتین:Badghis)[2] (اوستایی: Vāitigaēsa/وایتیگَئیسه، ارمنی:Watagēs/وَتَگیس یا Watgēs/وَتگیس)، از ولایتهای شمال باختر کشور افغانستان به مرکزیت شهر قلعهٔ نو است. بادغیس از باختر به ولایت هرات، از خاور به ولایت فاریاب، از شمال به کشور ترکمنستان و از جنوب با ولایت غور همسایه میباشد. بادغیس دهمین ولایت پهناور و بیست و دومین ولایت پرجمعیت افغانستان است. پهناوری آن ۲۰،۷۹۴ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۵۶۰،۰۲۱ نفر است. میانگین ارتفاع آن ۱۳۹۶ متر و بلندترین نقطه آن قله حوض کبود با ۳۴۷۰ متر بلندی است. بادغیس از ولایتهای تاریخی و سرسبز افغانستان است که درههای حاصلخیز آن توسط رود مرغاب و هریرود آبیاری میشود.[3]
بادغیس | |
---|---|
موقعیت ولایت بادغیس در نقشه | |
مختصات: ۳۵°۰′ شمالی ۶۳°۴۵′ شرقی | |
کشور | افغانستان |
مرکز | قلعه نو |
ولسوالی | |
مساحت | |
• کل | ۲۰۷۹۴ کیلومتر مربع (۸۰۲۹ مایل مربع) |
• آب | ۰ کیلومتر مربع (۰ مایل مربع) |
جمعیت (٢۰٢۰)[1] | |
• کل | ۵۶۰٬۰۲۱ |
• تراکم | ۲۶٫۹/کیلومتر مربع (۷۰/مایل مربع) |
نام اهلیت(ها) | بادغیسی |
جمعیتشناسی | |
• قومیتها | هزارهها، تاجیکها، ازبکها، پشتونها |
• زبانهای رایج | فارسی دری |
زون | ۶۰۶ انصار |
کد ایزو ۳۱۶۶ | AF-BDG |
بیشتر مردم بادغیس کشاورز به روشهای کهن و سنتی هستند و پس از پسته، خربزه دومین منبع درآمد کشاورزان بادغیس است. بادغیس نزدیک به سیهزار هکتار جنگل پسته دارد که کمتر از یک سده پیش پهنای این جنگلها به نود هزار هکتار زمین میرسید و برش درختان پسته توسط مردم همچنان ادامه دارد. بادغیس از ولایات دور افتادهٔ افغانستان است که از لحاظ بازسازی شاهد کمترین توجه از سوی حکومت مرکزی بود. کمبود آب بهداشتی از مهمترین دشواریهای مردم بادغیس است.[4]