باباطاهر
نویسنده و شاعر ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
باباطاهر یا باباطاهر عریان همدانی،[1][2] عارف، شاعر ایرانی و دوبیتیسرای اواخر سده چهارم و اواسط سده پنجم هجری ایران، در دوران طغرل بیک سلجوقی میزیستهاست.[3] «بابا» لقبی بوده که به پیروان وارسته میدادهاند و برای صفت عریان دلایل گوناگونی ذکر شدهاست.[4][5] اشعار باباطاهر به زبان لری سروده شدهاند[6][7][8][9]بیشتر منابع او را اهل همدان معرفی کردهاند و خود او در چندین دوبیتی از همدان و الوند یادکرده است.[6][7] مسلک درویشی و فروتنی او که شیوهٔ عارفان است سبب شد تا وی گوشهگیر شده، گمنام زیسته و تفصیلی از زندگانی خود باقی نگذارد.[10]
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
اطلاعات اجمالی باباطاهر, نام اصلی ...
باباطاهر | |
---|---|
نام اصلی | |
زاده | ۳۲۶ خورشیدی همدان |
محل زندگی | ]][1] همدان |
درگذشته | ۴۱۱ خورشیدی همدان[1] |
آرامگاه | آرامگاه باباطاهر |
لقب | باباطاهر، باباطاهر عریان، باباطاهر همدانی |
پیشه | شاعر، دوبیتی سرا |
زمینه کاری | شعر، موسیقی |
ملیت | ایرانی [قوم لر ] |
دوره | سلجوقیان در زمان طغرل بیک سلجوقی |
سبک نوشتاری | دوبیتی، رباعی |
سالهای فعالیت | قرن پنجم قمری |
کتابها | اشعار دوبیتی مجموعه کلمات قصار |
دلیل سرشناسی | دوبیتیها و اشعار |
بستن