الیزابت دوم
ملکهٔ بریتانیا و دیگر قلمروهای همسود (۱۹۵۲–۲۰۲۲) / From Wikipedia, the free encyclopedia
الیزابت دوم (به انگلیسی: Elizabeth II)، (الیزابت الکساندرا مری (به انگلیسی: Elizabeth Alexandra Mary)؛ ۲۱ آوریل ۱۹۲۶ – ۸ سپتامبر ۲۰۲۲) از ۶ فوریهٔ ۱۹۵۲ تا زمان مرگش در ۲۰۲۲ ملکهٔ پادشاهی بریتانیا و دیگر قلمروهای مشترکالمنافع بود. او در طول زندگیاش ملکهٔ حاکم ۳۲ قلمرو بود و تا زمان مرگش به ۱۵ قلمرو رسید. سلطنت ۷۰ سال و ۲۱۴ روزهٔ او طولانیترین مدت زمان سلطنت در پادشاهی بریتانیا است.
الیزابت دوم | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
سلطنت | ۶ فوریه ۱۹۵۲ – ۸ سپتامبر ۲۰۲۲ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
تاجگذاری | ۲ ژوئن ۱۹۵۳ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
پیشین | جرج ششم | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
جانشین | چارلز سوم | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
زاده | ۲۱ آوریل ۱۹۲۶ میفر، لندن، بریتانیا | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
درگذشته | ۸ سپتامبر ۲۰۲۲ (۹۶ سال) قلعه بالمورال، ابردینشایر، بریتانیا | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
آرامگاه | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
همسر(ان) | شاهزاده فیلیپ، دوک ادینبرو (ا. ۱۹۴۷–ب. ۲۰۲۱) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
فرزند(ان) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
خاندان | دودمان وینزر | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
پدر | جرج ششم | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مادر | الیزابت، ملکه مادر | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
امضاء |
الیزابت در میفرِ لندن زاده شد. او بزرگترین فرزند دوک و دوشس یورک (بعدها شاه جرج ششم و ملکه همنشین الیزابت) بود. پدر او زمانی که برادرش شاه ادوارد هشتم در سال ۱۹۳۶ پس از یک بحران قانونی مجبور به استعفا شد، به سلطنت رسید و با پادشاهی او، الیزابت به وارث مقدر امپراتوری بریتانیا تبدیل گردید. او بهصورت خصوصی در خانه تحصیل کرد و از آغاز جنگ جهانی دوم چندی از وظایف عمومی خانوادهٔ سلطنتی را برعهده گرفت و در طول جنگ در نیروی کمکی خدمت قلمرویی خدمت کرد. در ۱۹۴۷، او با شاهزاده فیلیپ، دوک ادینبرو، شاهزادهٔ سابق یونان و دانمارک ازدواج کرد که حاصل ازدواجشان چهار فرزند بود: چارلز سوم، شاهدخت آن، شاهزاده اندرو و شاهزاده ادوارد.
الیزابت با درگذشت پدرش در فوریهٔ ۱۹۵۲ رئیس اتحادیه کشورهای همسود و ملکهٔ سلطنتی هفت کشور مستقل مشترکالمنافع شد: بریتانیا، کانادا، استرالیا، نیوزیلند، آفریقای جنوبی، پاکستان و سیلان. در دورهٔ فرمانروایی او بهعنوان یک ملکهٔ مشروطه، تغییرات سیاسی عمدهای به وقوع پیوستند، از جمله تفویض قدرت به دولتهای محلی در بریتانیا، انتقال حاکمیت ملی کانادا به این کشور از بریتانیا و استعمارزدایی از آفریقا. بین سالهای ۱۹۵۶ و ۱۹۹۲ تعداد قلمروهای او با استقلال یافتن آنها تغییر کرد، از جمله آفریقای جنوبی، پاکستان و سیلان (که بعدها سریلانکا نامیده شد) جمهوری شدند. سفرها و دیدارهای تاریخی پرشمار او از جمله بازدید رسمی از جمهوری ایرلند و دیدار با پنج پاپ است. از جمله رخدادهای شایانتوجه شامل تاجگذاری او در سال ۱۹۵۳ و جشن گرفتن جوبیلیهای نقرهای، طلایی، الماسی و پلاتینی او بودهاست. او طولانیترین دورهٔ فرمانروایی و درازترین عمر را در بین حکمرانان بریتانیا داشت؛ و طولانیترین دورهٔ سلطنت را بین ملکههای سلطنتی و حاکمان زن جهان داشته و پیرترین رهبر در جهان و قدیمیترین پادشاه جهان بود. وی همچنین رئیس عالی کلیسای انگلستان و مدافع ایمان در برخی از کشورهای قلمرویش نیز بود.
الیزابت گهگاه با جنبشهای جمهوریخواهی و انتقادات رسانهای از خانوادهٔ سلطنتی روبهرو شد؛ از جمله این دفعات پس از طلاقهای فرزندانش، در «سال فاجعهبار» ۱۹۹۲ و مرگ عروس سابقش، شاهدخت دایانای ولز بودهاست. با این همه، در بریتانیا محبوبیت نظام سلطنت و شخص الیزابت معمولاً بالا بودهاست. او در ۹۶ سالگی پس از ۷۰ سال سلطنت درگذشت و پسر بزرگش، چارلز سوم، جانشین او شد.[1]