بلیز
کشوری در منطقه آمریکای مرکزی / From Wikipedia, the free encyclopedia
بلیز (انگلیسی: Belize) (i/bəˈliːz/) کشوری در آمریکای مرکزی و غرب اقیانوس اطلس است. بلیز از شمال با مکزیک از غرب با گواتمالا و از جنوب با هندوراس مرز مشترک دارد. پایتخت بلیز، بلموپان است. جمعیت این کشور ۴۲۰٬۰۰۰ نفر و زبان رسمی آن انگلیسی است.[1] در سال ۱۹۸۱ از بریتانیا مستقل شده و واحد پول آن دلار بلیز است. مردم این کشور از تبارهای گوناگون و آمیخته سرخپوست، سفیدپوست و سیاهپوستاند؛ ۳۶ درصد از مردم بلیز مستیزو (دورگه سرخپوست و سفیدپوست) هستند.
بلیز Belize | |
---|---|
شعار: خدا میهن عشق به مردم | |
پایتخت | بلموپان ۱۷°۱۵′ شمالی ۸۸°۴۶′ غربی |
بزرگترین شهر | بلیزسیتی |
زبان(های) رسمی | انگلیسی |
حکومت | دموکراسی پارلمانی مشروطه سلطنتی |
چارلز سوم سر کالویل یانگ دین بارو | |
بنیانگذاری | ۲۱ سپتامبر ۱۹۸۱ |
مساحت | |
• کل | ۲۲٬۹۶۶ کیلومتر مربع (۸٬۸۶۷ مایل مربع) (۱۵۰ام) |
• آبها (٪) | ۰٫۷ |
جمعیت | |
• سرشماری | ۴۲۰٬۰۰۰ (۱۷۷ام) |
• تراکم | ۱۳ بر کیلومتر مربع (۳۳٫۷ بر مایل مربع) (۲۰۲ام) |
واحد پول | دلار بلیز (BZD) |
منطقه زمانی | UTC |
پیششماره تلفنی | ۵۰۱ |
دامنه سطحبالا | .bz |
عمدهترین منابع مالی این کشور کشاورزی، بانکداری و گردشگری است. عمدهترین فراوردههای صادراتی این کشور شکر و طرفهای اقتصادی عمده این کشور آمریکا، مکزیک و اتحادیه اروپا هستند. بانکداری در این کشور از وضعیت مطلوبی برخوردار است.
بلیز کم جمعیتترین و کوچکترین کشور منطقه آمریکای مرکزی بهشمار میآید. این کشور از شمال با مکزیک و از غرب و جنوب با گواتمالا همسایه است. در شرق این کشور دریای کارائیب قرار دارد. دین اغلب مردم این کشور مسیحی است. ۴۰ درصد از بلیزیها کاتولیک رومی و ۳۱٫۷ درصد پروتستان هستند.
این کشور در دورههای مختلف تحت حکومت اسپانیا و بعد هم انگلیس بود و در دورهای «هُندوراس بریتانیا» نامیده میشد و سپس به استقلال رسید. این کشور جزو کشورهای همسود (مشترکالمنافع) است. گردشگری مهمترین منبع درآمد خارجی این کشور است. در این کشور چشماندازهای طبیعی زیبا و بازماندههای تاریخی از دوره مایاها را میتوان یافت. تولید شکر و موز و مرکبات برای صدور بخش عمده اقتصاد را تشکیل میدهد. در عین حال این کشور به مرکزی برای داد و ستد مواد مخدر نیز تبدیل شدهاست و به همین دلیل جنایات و قتلهای زیادی در آن روی میدهد.
مستعمره هندوراس بریتانیا در ۱۹۷۳ به بلیز تغییر نام داد و در ۱۹۸۱ استقلال یافت. به دنبال توفندی شدید در ۱۹۶۱، مقر پایتخت از بلیزسیتی به جایی دور از دریا و به شهر نوبنیاد بلموپان انتقال یافت. گواتمالا تا ۱۹۹۱ بر ادعای مالکیت بر بلیز به عنوان بخشی از قلمرویش ادامه داد.
بلیز به عنوان تنها کشور عضو کاریکام در منطقه آمریکای مرکزی است که تمامی مردم آن به دو زبان انگلیسی و اسپانیایی مسلط هستند.[2]