آلمانی بالای باستان
From Wikipedia, the free encyclopedia
آلمانی بالای باستان (آلمانی: Althochdeutsch) نخستین مرحله از زبان آلمانی بود که از حدود ۷۵۰ تا ۱۰۵۰ میلادی گفتگو میشد. در این دوره هیچ نوع گونه معیار یا فرامنطقهای از آلمانی وجود نداشت و آلمانی بالای باستان اصطلاحی چتری برای گروه گویشهای قارهای غرب آلمان است که تحت مجموعه تغییرات هم آوایی به نام تغییر تغییر صدای دوم قرار گرفتند.
اطلاعات اجمالی آلمانی بالای باستان, منطقه ...
آلمانی بالای باستان | |
---|---|
Diutisk | |
منطقه | اروپای مرکزی |
دوره | قرون وسطای آغازین |
هندواروپایی
| |
رونی، لاتین | |
کدهای زبان | |
ایزو ۲–۶۳۹ | goh |
ایزو ۳–۶۳۹ | goh |
گلاتولوگ | oldh1241 [1] |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
بستن