هفمین حرف الفبای فارسی From Wikipedia, the free encyclopedia
چ، حرف هفتم در الفبای فارسی است. این حرف در الفبای عربی، وجود ندارد.
| شكل حرف | ||||
|---|---|---|---|---|
| جدا | آغازی | میانی | پایانی | |
| چ | چ | چ | چ | |
چ یکی از همخوان‌ها (صامتها) است و هفتمین حرف از الفبای فارسی، هشتمین حرف از الفبای اردو و چهارمین حرف الفبای ترکی است. این حرف در الفبای عربی وجود ندارد.
در فارسی در قدیم آن را جیم مَعْقود و جیم فارسی نیز نامیده‌اند. ارزش عددی آن را در حساب جمل، مانند «ج»، سه در نظر می‌گیرند از لحاظ آواشناسی، «چ» صامتی شُشی، برون‌سو، سخت، بی‌واک، دمیده، انفجاری ـ سایشی و لثوی ـ کامی است.[2]در کتاب فرهنگ واژه‌های اوستا این حرف یعنی چ جزو واژه‌های اوستای است. [۳]
چوب، چاپ، چرک، چک، چانه، چیز، چیت، چیره، چتر، چرا، چون، چفیه، چهار، چادر، چماق، پرچم، پوچ، چپ، بچه، ساچمه، داچ، پارچ، آچمز، ار، چهارچوب، چشم، چسب، چرخ، چِت و موارد دیگر.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
