ت
چهارمین حرف الفبای فارسی از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
ت حرف چهارم در الفبای فارسی، سومین حرف الفبای عربی و بیست و دومین حرف از حروف الفبای عبری (تاو ת) است. ارزش آن در حساب ابجد ۴۰۰ است. در کتاب فرهنگ واژه‌های اوستا این حرف یعنی ت جزو واژه‌های اوستای است. [۱]
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
| |||||||||||
| نمایش آوانگاری | t (also θ, s) | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| موقعیت در الفبا | ۴ | ||||||||||
| ارزش عددی | ۴۰۰ | ||||||||||
| |||||||||||
| شكل حرف | ||||
|---|---|---|---|---|
| جدا | آغازی | میانی | پایانی | |
| ت | ت | ت | ت | |
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.