نقد سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا
From Wikipedia, the free encyclopedia
نقد سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا طیف گستردهای از نظرات و دیدگاهها در مورد شکستها و کاستیهای سیاست خارجی و اقدامات ایالات متحده آمریکا را در بر میگیرد. در ایالات متحده یک تفکر رایج وجود دارد که این کشور را از نظر کیفی با سایر کشورها متفاوت میداند، لذا نمیتوان آن را با معیارهای مشابه با سایر کشورها مورد قضاوت قرار داد. این باور را گاهی استثناگرایی آمریکایی گویند.[1] استثناگرایی آمریکایی پیامدهای گستردهای دارد و به بیتوجهی به هنجارها، قواعد و قوانین بینالمللی در سیاست خارجی ایالات متحده منجر میشود. ایالات متحده بر این مبنا از پذیرش تعدادی از معاهدات مهم بینالمللی مانند دیوان کیفری بینالمللی بر مبنای اساسنامه رم، کنوانسیون وین در مورد حقوق معاهدات و کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر خودداری کرده است. همچنین از قبول پیمان اتاوا (پیمان منع استفاده، نگهداری، ساخت، و جابجایی مین ضد نفر، و نابودی اینگونه مینها) سر باز زده و به طور معمول با هواپیماهای بدون سرنشین و موشکهای کروز خود به نقاط مختلفی از جهان تجاوز و حمله کرده است. استثناگرایی آمریکایی گاهی با ریاکاری پیوند عمیقی پیدا میکند. برای مثال، ایالات متحده ذخایر عظیمی از سلاحهای هستهای را نگه میدارد و در عین حال از کشورهای دیگر میخواهد که این کار را نکنند، و توجیه میکند که میتواند در سیاست منع گسترش سلاحهای هستهای استثنایی برای خود قائل شود.[2]