اقصی چین
From Wikipedia, the free encyclopedia
اقصی چین (چینی: 阿克赛钦، هندی: अक्साई चिन اویغوری: ئاقسای چىن) منطقهای مورد مناقشه در شمال شرق ناحیهٔ لداخ کشمیر در رشتهکوه هیمالیا است. این منطقه هماکنون تحت کنترل جمهوری خلق چین قرار دارد و بخشی از شهرستان ختن منطقهٔ خودمختار سین کیانگ بهشمار میرود، در حالی که دولت هند آن را قسمتی از بخش لداخ ایالت جامو و کشمیر دانسته و مدعی حاکمیت بر آن است. ساخت یک جاده در این منطقه دلیل اصلی جنگ میان چین و هند در سال ۱۹۶۲ بود که با پیروزی چین پایان یافت.
اقصی چین | |
---|---|
Region administered by China | |
اقصی چین | |
The Karakash River (Black Jade River) flows north from its source near the town of Sumde in Aksai Chin, to cross the کونلون | |
موقعیت اقصی چین در نقشه | |
مختصات: ۳۵°۷′ شمالی ۷۹°۸′ شرقی | |
Administering Country | چین |
مساحت | |
• کل | ۵,۱۸۰ کیلومتر مربع (۲۰۰۰ مایل مربع) |
زبانها | |
• Spoken | زبان اویغوری |
• Administrative | زبانهای چینی |
واژه اقصی (اقصا) در عربی به معنی دورترین است و ترکیب اقصیِ چین ترکیبی است فارسی به معنای «دورترین نقطه چین».[1][2]
هر دو طرف هندی و چینی علیرغم اختلاف مرزی خود در سال ۱۹۹۶ متعهد شدند که به خط کنترل واقعی احترام بگذارند. مرز کنترل واقعی خطی است که اقصای چین را از منطقه لداخ در کشمیر تحت کنترل هند جدا میکند و مطابق با مرز رسمی مورد قبول جمهوری خلق چین است. بخشهایی از این مرز تا حداکثر ۶٫۹۵۰ متر ارتفاع دارد.
این منطقه یک بیابان وسیع بسیار مرتفع با مساحت ۳۷٫۲۵۰ کیلومتر مربع است که چندین دریاچه نمک در ارتفاع ۴٫۸۰۰ متر تا ۵٫۵۰۰ متر از سطح دریا در آن واقع شدهاند.
اقصی چین با توجه به آبوهوای سخت و ارتفاع بالا و وضعیت ناهمواری تقریباً بهطور کامل خالی از سکنهاست و هیچ سکونتگاه دائمی در آن وجود ندارد. از منابع طبیعی خاصی هم برخوردار نیست، اما با توجه به اینکه مسیر ارتباطی بین تبت و سین کیانگ و همینطور تبت و هندوستان محسوب میشود از اهمیت استراتژیکی خاصی برخوردار است. بارندگی در این منطقه هم اندک است چرا که کوههای مرتفع هیمالیا و قراقروم راه بارانهای موسمی هند را به این منطقه سد میکنند.