لداخ
From Wikipedia, the free encyclopedia
لَداخ، منطقهای در شمالیترین نقطه هند در مجاورت پاکستان میباشد. این منطقه میان کوهستان کونلون در شمال و رشتهکوه هیمالیا در جنوب محصور شده و نژاد مردم آن ترکیبی از نژاد هندی و تبتی است. این منطقه یکی از کمتراکمترین مناطق در ناحیه کشمیر است.[2]
لداخ | |
---|---|
Administrative Division | |
لداخ | |
موقعیت لداخ در نقشه | |
مختصات: ۳۴°۱۰′۱۲″ شمالی ۷۷°۳۴′۴۸″ شرقی | |
کشور | هند |
ایالت | جامو و کشمیر |
بخش | بخش لیهه بخش کارگل |
مدیریت | |
• نوع | Central |
• هیئت حاکمه | State Government |
• Divisional Commissioner | Saugat Biswas I.A.S |
مساحت | |
• کل | ۵۹۱۹۶ کیلومتر مربع (۲۲۸۵۶ مایل مربع) |
جمعیت (۲۰۱۱) | |
• کل | ۲۷۴۲۸۹ |
• تراکم | ۴٫۶/کیلومتر مربع (۱۲/مایل مربع) |
زبانها | |
• رسمی | زبان لداخی، زبان هندی (رسمی) / زبان تبتی، زبان بلتی (اقلیت) |
منطقه زمانی | یوتیسی +۵:۳۰ (زمان استاندارد هند) |
پلاک خودرو | له (شهر): JK10; کارگل: JK07 |
Main cities | له (شهر)، کارگل |
مرگومیر نوزادان | 19%[1] (۱۹۸۱) |
وبگاه | Kargil- https://kargil.nic.in/ Leh- http://leh.nic.in/ |
در گذشته این ناحیه دارای اهمیت راهبردی فراوانی برای دادوستدهای هند با چین بود. اما دولت چین در دهه ۱۹۶۰ این منطقه را مسدود کرد. از ۱۹۷۴ دولت هند توانسته است با موفقیت صنعت گردشگری را در لداخ احیا کند. از آنجایی که لداخ بخشی از ایالت جامو و کشمیر است و مورد منازعه با پاکستان قرار دارد، حضور ارتش هند در این منطقه پررنگ و محسوس است. بزرگترین شهر لداخ و نیز مرکز این ناحیه، شهر لِه است که امروزه یکی از اقامتگاههای هندو ها و بودایی ها اندکشماری است که در جنوب آسیا به جا مانده است. بیشتر جمعیت لداخ، بوداییهای هندو هستند و باقی جمعیت را نیز شیعیان دوازدهامامی تشکیل میدهند.