شیعه دوازدهامامی
یکی از دو مذهب اسلام / From Wikipedia, the free encyclopedia
شیعهٔ دوازدهامامی یا اثنیٰعشری یکی از مذاهب امامیه است که به امامت ۱۲ امام پس از محمد باور دارند. شیعه دوازده امامی حدود ۸۵ درصد[1] از شیعیان را تشکیل میدهد.[2] آنها معتقدند حجت بن الحسن، آخرین امامشان، در غیبت زندگی میکند و به عنوان مهدی موعود همزمان با ظهور دوم عیسی، ظهور خواهد کرد.
دوازده امامیان بر این باورند که امامان دوازدهگانه جانشینان معنوی و سیاسی محمد هستند و امامان نه تنها بر امت اسلامی به عدالت حکومت میکنند، بلکه قادر به حفظ و تفسیر شریعت و معنای باطنی قرآن نیز هستند. سنت محمد و ائمه را راهنما و الگوی جامعهٔ مسلمانان میدانند. این امامان را معصوم میپندارند و معتقدند به حکم الهی یا نص از طریق محمد انتخاب شدهاند.[3][4][5] اثنی عشری اکثریت مسلمانان ایران، عراق و جمهوری آذربایجان[6][7][8] و اقلیت قابل توجهی در بحرین، لبنان، هند، پاکستان، افغانستان، عربستان سعودی، بنگلادش، کویت، عمان، امارات، قطر، نیجریه، چاد و تانزانیا را تشکیل میدهند.[9][10][11][12][13][14] جمهوری اسلامی ایران تنها کشوری است که مذهب تشیع دوازده امامی در آن مذهب دین رسمی است.[15]
پس از مرگ حسن عسکری چهارده فرقه از پیروانش بهوجود آمدند که یکی از آنها اثنی عشری امروزی است.[16][17] در زمان صفویه اثنی عشری توسط حکومت بهعنوان دین حکومتی معرفی شد و تغییراتی در شعائر و عقاید و مناسک آن مخصوصاً توسط روحانی برجستهٔ اخباری محمدباقر مجلسی ایجاد شد که حاصلش مذهب اثنی عشری امروزی رایج در ایران است.[18]