ازگیل
از انواع میوه / From Wikipedia, the free encyclopedia
اَزگیل (نام علمی: Mespilus germanica) که در زبان گیلکی به آن "کونوس", "کُنوس" ؛ در زبان مازندرانی به آن "کِنِس" و "کندس" و در زبان تالشی به آن "فَتَر" می گویند، نام درخت و میوهای است از خانواده گلسرخیان از سرده ازگیل (سرده)، هم خانواده با سیب، گلابی، به، زالزالک و گلابی وحشی.[1] در نزهت نامه علایی هم آن را کندس خواندهاند.
ازگیل | |
---|---|
Foliage and fruit | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاه |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
(طبقهبندینشده): | رزیدها |
راسته: | گلسرخسانان |
تیره: | گلسرخیان |
سرده: | ازگیل (سرده) |
گونه: | M. germanica |
نام دوبخشی | |
Mespilus germanica | |
میوه ازگیل بسیار سخت و اسیدی است و تا زمانی که خوب رسیده نشود قابل خوردن نیست. گوشت ازگیل پس از رسیدن از رنگ سفید به قهوهای تغییر مییابد و کاملاً نرم و شیرین میشود. ازگیل را به صورت خام به عنوان میوهای لذیذ، مطبوع و تقویتکننده مصرف میکنند. از ازگیل جهت تهیه شربت و کنسرو ازگیل نیز استفاده میشود.[2]
ازگیل در مکانی سایه روشن در جنگلهای آفتابگیر رشد میکند و خاک مرطوب، سبک و شنی با خاک برگ یا خاک سنگین رسی و به خوبی زهکشی شده برای کشت آن مناسب است[3]