آنو
From Wikipedia, the free encyclopedia
آنو (اکدی: 𒀭𒀭 ANU، از 𒀭 an «آسمان»، «بهشت») یا Anum، در اصلAn (سومری: 𒀭 An)،[10] مظهر الهی آسمان، پادشاه خدایان، و نیای بسیاری از خدایان در دین باستانی بینالنهرین بود. او به عنوان منشا پادشاهی الهی و بشری تلقی میشد و در بسیاری از متنهای بینالنهرین شمارش خدایان با او آغاز میشود. در عین حال، نقش او تا حد زیادی منفعل بود و معمولاً مورد پرستش قرار نمیگرفت. گاهی اوقات پیشنهاد شده است که معبد ایِنا واقع در اوروک در اصل به او تعلق داشته است و نه اینانا، اما در حالی که او به خوبی به عنوان یکی از ساکنان الهی آن شناخته شده است، هیچ مدرکی وجود ندارد که خدای اصلی معبد هرگز تغییر کرده باشد، و اینانا قبلاً در نخستین منابع با آن مرتبط شده است. پس از زوال، نظام الهیاتی جدیدی در همان شهر تحت حکومت سلوکی ایجاد شد که در نتیجه آنو به عنوان یک خدای فعال بازتعریف شد. در نتیجه او به طور گسترده توسط ساکنان شهر در قرون پایانی تاریخ بینالنهرین باستان مورد پرستش قرار گرفت.
این مقاله یا بخشی از آن تحت نگارش، توسعه یا بازنویسی گسترده قرار دارد. از کمک شما در ویرایش و نگارش آن استقبال میکنیم؛ خوش آمدید. اگر این مقاله یا بخش چندین روز است که ویرایش نشده، لطفاً این الگو را حذف کنید. اگر خودتان این برچسب را در صفحه قرار دادهاید و همچنان در حال ویرایش صفحه هستید، لطفاً در زمانهایی که مشغول ویرایش هستید این الگو را با {{ویرایش}} جایگزین کنید. برای آگاهی از پارامترهای الگو روی پیوند آن کلیک کنید. این مقاله آخرین بار در ۹ روز پیش توسط Massol1360 (بحث | مشارکتها) ویرایش شدهاست. (روزآمدسازی زمانسنج) |
آنو 𒀭𒀭 | |
---|---|
پدر آسمان، پادشاه خدایان | |
اقامتگاه | آسمان |
نماد | تاج شاخدار روی یک پایه |
شماره | ۶۰ |
اطلاعات شخصی | |
والدین | |
همسر | |
فرزندان | |
همتایان | |
همتای یونانی | زئوس (مورد مناقشه)،[5] اورانوس[6] |
همتای عیلامی | جابرو[7] |
همتای هوری | هامورنو[8] |
همتای هخامنشی | اهورامزدا[5] (مورد مناقشه)[9] |
سنتهای متعددی در رابطه با هویت همسر آنو وجود داشت، اگرچه سه تا از آنها — کی، اوراش و آنتو — در مقاطع مختلف زمانی با یکدیگر برابر شده بودند و هر سه نشاندهنده زمین هستند، همانگونه که آنو نماد آسمان بود. در سنت چهارم، که به طور پراکندهتر گواهی شده است، همسرش الهه نامو بود. در فهرستهای خدا علاوه بر ذکر همسرها و فرزندان او، اغلب اجداد مختلف او نیز برشمرده شده است، مانند آنشار یا آلالو. گونهای از یکی از این شجرهنامهها اساس انوما الیش را تشکیل داد.
آنو به طور گذرا در حماسه اکدی گیلگمش ظاهر میشود، که در آن دخترش ایشتار (همتای اکدی اینانا) او را متقاعد میکند که نرگاو آسمان را به او بدهد تا بتواند آن را برای حمله به گیلگمش بفرستد. این حادثه منجر به مرگ نرگاو آسمان و پرتاب یک ران به سوی سر ایشتار میشود. در افسانهای دیگر، آنو قهرمان فانی آداپا را به دلیل شکستن بال باد جنوب به حضور خود فرا میخواند. آنو دستور میدهد که آب و غذای جاودانگی به آداپا داده شود، اما آداپا آن را نمیپذیرد، زیرا از قبل انکی به او هشدار داده بود که آنو آب و غذای مرگ را به او عرضه خواهد کرد. در افسانههای هوری در مورد کوماربی، که عمدتاً از ترجمههای هیتی آنها شناخته میشود، آنو حاکم سابق خدایان است که توسط کوماربی سرنگون شده است، کوماربی اندام تناسلی آنو را گاز گرفت و خدای آب و هوا تشوب را به دنیا آورد. ممکن است این روایت بعدها الهامبخش اخته کردن اورانوس در تئوگونیای هزیود شده باشد. همچنین پیشنهاد شده است که در عصر هلنیستی، آنو ممکن است با زئوس شناسایی شده باشد، اگرچه این امر نامشخص است.