Luis Méndez de Haro

Luis Méndez de Haro y Guzmán (Valladolid, 1598ko otsailaren 17a – Madril, 1661eko azaroaren 26a), Olivaresko II. konde-dukea eta Montoroko I. dukea, espainiar jeneral eta politikaria izan zen. Olivares konde-dukea bere osabaren ordez, Filipe IV.a Espainiakoaren begikoa izan zen. Ez zuen osabak beste eragina, erregeak Maria Jesusena Ágredakoaren aholkuak ere jasotzen zituelako. Pirinioetako Hitzarmena negoziatu zuen eta horri esker, bere arrakastarik handiena lortu zuen: Segalarien Gerra amaitzea. Portugalen, berriz, ez zuen garaipenik lortu.

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Luis Méndez de Haro

• Datuak: Q924894
• Multimedia: Luis de Haro y Guzmán / Q924894

Luis Méndez de Haro
Irudi gehiago
caballerizo mayor del rey (en) 1648 - 1661 ← Diego Lopez de Haro y Sotomayor (en) - Fernando de Borja y Aragón (en) →
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Luis de Haro y Guzmán
Jaiotza	Valladolid, 1598ko otsailaren 17a
Herrialdea	Espainia
Heriotza	Madril, 1661eko azaroaren 26a (63 urte)
Familia
Aita	Diego Lopez de Haro y Sotomayor
Ama	Francisca de Guzman y Pimentel
Ezkontidea(k)	Catalina Fernández de Córdoba-Figueroa y Enríquez de Ribera (en)
Seme-alabak	ikusi Doña Maria de Haro y Guzmán (en) Gaspar Méndez de Haro, 7th Marquis of Carpio (en) Juan Domingo Méndez de Haro y Fernández de Córdoba (en)
Haurrideak	ikusi Enrique Guzman de Haros (en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	politikaria eta militarra
Gradua	jeneral