Klik kimika

From Wikipedia, the free encyclopedia

Klik kimika konposatu kimikoak sintetizatzeko metodologia bat da K. Barry Sharpless-ek proposatu eta garatu duena. Konposatu kimikoak modu azkar eta fidagarri batean sintetizatzen dira molekula txikiak lotzean. Naturaren sintesibideak imitatzean oinarritzen da[1].

Ezaugarri nagusiak

Klik kimikan erreakzioek honelako ezaugarriak izan behar dituzte:

  • modularrak izatea,
  • disolbatzailearen ezaugarrien meneko ez izatea,
  • etekin handia izatea,
  • albo-produktu kalteberak sortzea,
  • urarekiko eta oxigenoarekiko inerteak izatea,
  • erregioselektiboak eta estereoespezifikoak izatea,
  • atomo-ekonomia izatea,
  • eta erreakzioan askatzen den energia 84 kJ/mol baino handiagoa izatea horrek erreakzio-produktu bakarra eratzea faboratzen baitu.

Prozesuak, halaber, propietate hauek izan beharko lituzke:

Klik kimikaren kontzeptu asko subjektiboak dira eta nekeza izango da erreakzio batek guztiak betetzea.

Hainbat adibide

Klik kimikaren erreakzio-mota tipiko batzuk zehazten dira segidan.

Erabilera

Klik kimikaren erabilera tipikoetako batzuk segidan zerrendatzen dira:

  • Triazol 1,4-ordezkatuen sintesia.
  • Peptidoen funtzioa aldatzea triazolen bidez.
  • Produktu naturalak eraldatzea.
  • Botiken sintesia.
  • DNA eta nukleotidoak eraldatzea triazol bidez.
  • Kimika supramolekularra.
  • Dendrimeroen diseinua

Klik kimika biomolekulak selektiboki etiketatzeko erabili izan da. Erreakzioa organismo bizidun batean egingo denez irizpide are zorrotzagoak bete beharko ditu: bioortogonala izan behar du, hots, usatutako erreaktiboek ezin dute sistema biologikoarekin elkarrekin eta ez dira toxikoak. Halaber, pHak neutroa izan behar dut eta erreakzio-tenperaturak gorputz-tenperaturaren parekoa behar du izan.

Erreferentziak

Kanpo estekak

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.