Charles Gounod

Charles Gounod
	; (1890) Irudi gehiago
kapera-maisu	; 1843 -
kapera-maisu
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Charles-François Gounod
Jaiotza	Paris, 1818ko ekainaren 17a
Herrialdea	Frantzia
Lehen hizkuntza	frantsesa
Heriotza	Saint-Cloud, 1893ko urriaren 17a edo 18a (75 urte) (75 urte)
Hobiratze lekua	Auteuil Cemetery (en)
Heriotza modua	berezko heriotza: istripu zerebrobaskularra
Familia
Aita	François-Louis Gounod
Ezkontidea(k)	Anna Zimmerman
Hezkuntza
Heziketa	Parisko Kontserbatorioa ; Lycée Saint-Louis
Hizkuntzak	frantsesa
Irakaslea(k)	Anton Reicha
Ikaslea(k)	ikusi Pierre-Auguste Renoir; Spyridon Samaras; Charles-Édouard Lefebvre (en) ; Henri Büsser (en) ;
Jarduerak
Jarduerak	classical composer (en) , musikologoa, musika-irakaslea, organista eta musikagilea
Lan nabarmenak	ikusi Faust (en) ; Roméo et Juliete (en) ; Funeral March of a Marionette (en) ;
Jasotako sariak	ikusi Prix de Rome (1839) ; Royal Philharmonic Society Gold Medal (1871) ; Ohorezko Legioko ofizial handia (1880ko uztailaren 12a) ; Ohorezko Legioko komandantea (1877ko abenduaren 6a) ;
Influentziak	Fanny Mendelssohn eta Felix Mendelssohn
Kidetza	Arte Ederren Akademia (Frantzia)
Mugimendua	musika klasikoa
Genero artistikoa	opera; sinfonia; musika klasikoa; oratorioa
Musika instrumentua	organoa

Charles-François Gounod (Paris, 1818ko ekainaren 17a – Saint-Cloud, Senako Gainak, 1893ko urriaren 17a edo 18a) frantziar musikagilea izan zen, erromantizismoaren garaikoa. Herrialde horretako inoizko musikagilerik ezagunenetakoa da, batez ere, Ave Maria, Faust eta Roméo et Juliette lanengatik. Hala ere, askoz luzeagoa da hark egindako lanen zerrenda, 600 izenburu baino gehiago utzi baitzuen.

Datu azkarrak kapera-maisu, Bizitza ...

Itxi

Parisko Kontserbatorioan Halévy, Paër eta Lesueur izan zituen irakasle. 1839an Erromako saria irabazi zuen; Italian Palestrina ezagutu zuen eta Alemanian Bach, Mozart eta Schumann.

Hasieran elizako musika idatzi zuen (Te Deum, Requiem), organo-jotzaile eta kapera maisu izan zen. Antzerkirako Sapho opera (1851) eta opera komiko bat, Le médecin malgré lui (1858), idatzi zituen, arrakastarik erdietsi gabe, ordea. Faust (1859) operak eman zuen azkenik ezagutzera. Geroago Mireille (1864) eta Roméo et Juliette (1867) operek berehalako arrakasta izan zuten. Le tribut de Zamora (1881) operak izan zuen porrotak elizako musikara eraman zuten berriro azken urteetan (Rédemption, 1882; Mors et Vita, 1885; Requiem, 1893). Bestalde, 2 sinfonia, 13 meza, moteteak, kantatak, melodiak, koru eta pianorako eta organorako musika egin zuen Gounodek.

Haren obraren eragina zabala izan da; operen bidez XIX. mendeko Frantziako musikari ekarpen handia egin zion.

Operak

Sapho (1851)
La nonne sanglante (1854)
Le médecin malgré lui (1858)
Faust (1859)
Philémon et Baucis (1860)
La colombe (1860)
La reine de Saba (1862)
Mireille (1864)
Roméo et Juliette (1867)
Cinq-Mars (1877)
Polyeucte (1878)
Le tribut de Zamora (1881)
Maître Pierre (amaitu gabea, 1877–84)

Oratorioak

Tobie (1854)
Gallia (1871)
Jésus sur le lac de Tibériade (1873)
La rédemption (1882)
Christus factus est (1842)
Mors et vita (1884)
Requiem (1891)

Sinfoniak

Sinfonia 1 Zk. in D major (1855)
Sinfonia 2 Zk. in E major (1855)

Ganbera-musika

Harizko Laukotea in A minor
Harizko Laukotea in C minor "Petit quatuor"
Harizko Laukotea 2 Zk. in A Major
Harizko Laukotea 3 Zk. in F Major
Harizko Laukotea in G minor
Petite symphonie pour neuf instruments à vent (1885)

Beste batzuk

Marche pontificale, Pio IX.a aita santuari 1869an egindakoa. 1949tik aita santuen ereserki ofiziala da.
Funeral March of a Marionette (1872), pianorako egindakoa eta Alfred Hitchcock Presents telebista saioaren sintonia ezaguna izan zena.
Organorako egindakoak.

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2014/8/22 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.