Gerra Gotikoa (535-554)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Gerra gotikoa 535etik 554ra bitartean gertatu zen Justiniano I.a enperadorearen garaian, Ekialdeko (Bizantziar) Inperioaren eta Italiako erreinu ostrogodoaren artean, Italiako penintsulan, Dalmazian, Sardinian, Sizilian eta Korsikan. Erromatar Inperioarekin izandako azken gerra gotikoetako bat izan zen. Gerrak Ekialdeko Justiniano I.a enperadorearen anbizioan izan zituen sustraiak, Mendebaldeko Erromatar Inperio ohiak galdutako probintziak berreskuratzeko anbizioan hain zuzen, erromatarrek aurreko mendean barbaroen inbasioengatik galdu baitzituzten (Migrazio Handien Garaia).
Gerrak ekialdeko Afrikako probintzia bandaloen eskutik berreskuratuz jarraitu zuen. Historialariek, normalean, gerra bi fasetan banatzen dute:
- 535-540: Ravenna hiriburu ostrogotikoa erori, eta bizantziarren Italiaren itxurazko birkonkistarekin amaitzen da.
- 540/541etik 553ra: Totilaren mendeko berpizte gotikoz, Narses jeneral bizantziarraren borroka luzearen ondoren soilik zapalduta, zeinak franko eta alemaniarren inbasioa ere uxatu baitzuen 554an.
554an, Justinianok Italiako gobernu berria ezartzen zuen zigor pragmatikoa aldarrikatu zuen. Italiako iparraldeko hainbat hiri 562ra arte eutsi zieten bizantziarrei. Gerra amaitzean, ondorioz, Italia suntsituta eta jendez hustuta geratu zen. Bizantziarrek, 568an, Lombardiaren inbasioari aurre egin ezinik ikusi zuten beren burua, eta horrek Konstantinoplak Italiako penintsularen zati handi baten kontrola betiko galdu zuela esan nahi zuen.