From Wikipedia, the free encyclopedia
Areto eliza (alemanez: Hallenkirche)[1] elizen eraikin arkitektonikoaren mota bat da non habearte guztiek garaiera bera duten.[2] Oinplano gehienetan laukizuzen estilkokoa bada, batzutan gurutze formakoak aurkitzen dira ere bai. Eraikin mota hau erromanikoarekin hasi zen eta gotikoarekin zabalkunde handia izan zuen Europa osoan.[3]
Eraikin mota honen hasiera Erromanikoan aurkitu da, beste lurraldeen artean Frantziako Poitoun. Gotikoarekin batera arrakasta handia ezagutu zuen, batez ere Alemanian; lurralde horretan adibide zaharrenak Paderborngo katedrala, Greifswaldeko Andre Maria eliza eta Marburgoko Santa Isabel eliza dira. XIII. eta XIV. mendean ohikoa bihurtu zen. Espainiara beranduago heldu zen, XIV. mendean, eta batez ere Mediterraneo aldean zabaldu zen.
Areto elizak normalean hiru edo bost habearte ditu. Gurutze gangak izaten ditu, habearte guztietan antzeko garaiarekin. Argia alboetako habearteetan dauden leihoetatik sartzen da. Espazioak zabalak eta garbiak dira eta horrek areto handiaren itxura ematen diote, jende asko biltzeko oso egokia. Oinplano laukizuzena izaten da eta transeptua ez da habearte guztien multzoa baino zabalago. Batzutan, alboetako habearteak zertxobait baxuago izaten dira baina erdiko habeartea argitzeko leihorik gabe.
Kanpoaldetik ikusita, eliza hauek apaingarri gutxi izaten dute. Orokorrean, horizontalsuna da nagusi eta itxura irmoa izaten dute, leiho gutxikin; horri esker, eraikin hauek ez dituzte arbotanteak behar.
Eraikin mota honek Euskal Herrian ere zabaldu zen. Hona hemen adibide batzuk:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.