id

De Wikcionario, el diccionario libre

Español

id
pronunciación (AFI) [ið]
silabación id
acentuación aguda
longitud silábica monosílaba
rima id

Forma verbal

1
Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del imperativo afirmativo de ir.

Latín

id
clásico (AFI) [ɪd̪]
eclesiástico (AFI) [id̪]
rima id

Etimología

Del protoitálico *id, y este del protoindoeuropeo *(h₁)i- (pronombre demostrativo que se usaba en lugar de la tercera persona).[1]

Forma flexiva

Forma pronominal

Más información Singular, Plural ...
Cerrar
1
Forma del nominativo neutro singular de is .
  • Uso: también se usa como adjetivo pronominal; ver uso de los pronombres latinos para mejor información.
2
Forma del acusativo neutro singular de is .
Más información Número, Persona ...
Número Persona Género Nominativo Acusativo Genitivo Dativo Ablativo Posesivo
SingularPrimera ego meī mihi meus, -a, -um
Segunda tuī tibi tuus, -a, -um
Tercera no reflexiva Masculino is eum eius eius
Feminino ea eam
Neutro id id
Tercera reflexiva suī sibi suus, -a, -um
PluralPrimera nōs nōs nostrī, nostrum nōbīs nōbīs noster, -tra, -trum
Segunda vōs vōs vestrī, vestrum vōbīs vōbīs vester, -tra, -trum
Tercera no reflexiva Masculino , eōs eōrum eīs eīs eōrum
Feminino eae eās eārum eārum
Neutro ea ea eōrum eōrum
Tercera reflexiva suī sibi suus, -a, -um
Cerrar

Maltés

id
pronunciación falta agregar

Etimología

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Sustantivo

1 Anatomía
Mano.

Comparar

  • Árabe: يد [yad] con el mismo significado.
  • Hebreo: יד [yad] con el mismo significado.

Referencias y notas

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.