urbo en nuna Rumanio From Wikipedia, the free encyclopedia
Reșița [reŝica] (hungare: Resicabánya reŝicabanja, germane: Reschitz, ĉeĥe Rešice) estas urbo en Rumanio sudoriente de Timișoara. Ĝi estas la ĉefurbo de la distrikto Caraș-Severin kaj situas en la valo de la rivero Bârzava. Administre apartenas al ĝi Câlnic, Cuptoare-Secu, Doman, Moniom, Țerova. Laŭ la stato de 2021 en la urbo vivis 58 393 loĝantoj sur areo de 197,65 kvadrataj kilometroj, kio rezultigas loĝdenson de 295 loĝantoj/km².
| Reșița · Resicabánya · Reschitz · Rešice | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| municipo de Rumanio centro de distrikto en Rumanio  vd | |||||
|
| |||||
| Blazono | |||||
| Administrado | |||||
| Regiono |  rumania Banato | ||||
| Distrikto |  distrikto Caraș-Severin | ||||
| |||||
| Poŝtkodo | 320011–320236 | ||||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||||
| Demografio | |||||
| Loĝantaro | 58 393 (2021) [+] | ||||
| Loĝdenso | 295 loĝ./km² | ||||
| Geografio | |||||
| Geografia situo | 45° 18′ N, 21° 53′ O (mapo)45.321.890277777778 [+] | ||||
| Alto | 208 m [+] | ||||
| Areo | 197,65 km² (19 765 ha) [+] | ||||
| Horzono | UTC+02:00 [+] | ||||
 | |||||
| |||||
|
| |||||
| Alia projekto | |||||
 Vikimedia Komunejo Reșița [+] | |||||
En 2007 Reșița havis 84.678 loĝantojn. En 1910 ĝi havis 17.384 loĝantojn (germanoj, rumanoj, hungaroj), en 1992 92.516 (rumanoj, germanoj, 4 % da hungaroj), kaj laŭ la stato de 2021 en la loĝloko vivis 58 393 loĝantoj.
Ĝia unua mencio skriba estas en 1569. Ĝis 1919 ĝi apartenis al Hungario, (Krassó-Szörény). Ĝi formiĝis per la unuiĝo de Reșița Montană kaj Reșița Română en 1911. Inter 1887 kaj 1940 aperis ĉi tie la germanlingva gazeto Reschitzaer Zeitung.
Reșița estas grava industriurbo. En 1771 laŭ ordono de Maria Tereza de Aŭstrio ekestis la unuaj instalaĵoj pri metal-prilaborado.
En la 19-a jarcento ekestis fabriko de lokomotivoj, sub la nomo StEG (Staats-Eisenbahn-Gesellschaft) kaj poste UDR (Uzinele și Domeniile Reșița). Ĝi produktis lokomotivojn de 1872 ĝis 1930. Ankoraŭ ĝis 1960 vaporaj lokomotivoj estis produktataj en Reșița. La unua de 1872 estas ankoraŭ videbla en fervoja muzeo tiea.
Firmao C.S.R. (Combinatul Siderurgic Reșița), nun SC TMK Reșița SA, produktas ŝtalon. La ŝtalo, el kiu konsistas la Ejfelturo, grandparte estis produktita en Reșița.
En 1945 komenciĝis la produktado de aŭtomobilo nomata Malaxa, sed ĉar la produktad-maŝinoj estis forprenitaj al Sovetunio, necesis ĉesigi la produktadon.
En 1963 oni konstruis material-telferon, kiu transportis karbon el minejo al la ŝtalproduktejo aliflanke de la valo. La telfero estas ĉ. 500 metrojn longa kaj portata de ses pilieroj. Ĝi funkciis ĝis 1992 kaj estas konsiderata rekonilo de la urbo.
La urbo posedas du fervojajn staciojn (Reșița Sud kaj Reșița Nord). La trajnoj trafikas al Caransebeș, parte ĝis Timișoara. La plej proksima flughaveno estas same en Caransebeș, sed tiu de Timișoara estas multe pli signifa.
De 1988 ĝis 2012 ekzistis dutraka normalŝpura trama linio. Krome funkcias pluraj enurbaj aŭtobusaj linioj.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
