From Wikipedia, the free encyclopedia
Pharoah SANDERS (la 13an de oktobro 1940 - la 24-an de septembro 2022) estis usona ĵazosaksofonisto. Li aktivis ĉefe en libera ĵazo kaj avangardaj stiloj, konsiderita la posteulo de John Coltrane [1]. Kiel elstara membro de la protesta movado de la afrik-usonanoj kontraŭ la politiko de rasapartigo kaj kiel subtenanto de la pli radikala flanko de la civitanrajta Afrikusona Civilrajta Movado kiu postulis apartismon, li estis inter la gvidantoj de la tendenco de liberiĝo de eŭropa estetiko en muziko kiel reprezentado de liberiĝo de "blanka kulturo" kaj klopodis por krei nigran muzikon influitan de afrikaj ritmoj, afrika estetiko kaj ne-eŭropaj gamoj.
| Pharoah Sanders | |
|---|---|
 | |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 13-an de oktobro 1940 en Little Rock |
| Morto | 24-an de septembro 2022 (81-jaraĝa) en Los-Anĝeleso |
| Lingvoj | angla |
| Ŝtataneco | Usono  |
| Alma mater | North Little Rock High School (en)  |
| Okupo | |
| Okupo | jazz saxophonist (en) diskografa artisto |
| TTT | |
| Retejo | http://pharoahsandersjazz.com/ |
_by_Wojciech_Soporek.jpg)
Li naskiĝis Ferrell Sanders en Little Rock, Arkansaso. Li komencis sian karieron kiel tenorsaksofonisto en Oakland (Kalifornio) en ritmenblusaj grupoj. En 1961 li translokiĝis al Novjorko kaj ludis kun la pianisto Sun Ra kiu donis al li la kromnomon "Faraono". De 1965 li estis la regula partnero de Coltrane en la plej multaj el siaj novigaj eksperimentoj kaj influis Coltrane por antaŭenpuŝi la limojn de la ĝenro kaj la esprimplenajn limojn de la saksofono. En tiu tempo li ankaŭ ludis en la libera ĵazgrupo kiu kondukis ĵazon al liberaj, spontaneaj, senbridaj, kunpremitaj-sonaj kaj disonancoj kun Albert Ayler, Sun Ra, Cecil Taylor kaj aliaj. Lia tenordueto kun Coltrane Meditations estas unu el la pintoj de ĉi tiu stilo.
Sanders estis influita de Coltrane muzike, kvankam li daŭre reklamis sian personan stilon, sed li ankaŭ estis influita de Coltrane spirite, vidante muzikon kiel mistika instrumento kaj ludante kiel religia rito. Stile, Sanders emfazas liberan improvizon en la grupo, kontraste al la individua solluda aliro de Coltrane. En 1968 li aliĝis al la Jazz Composer's Orchestra Association (JCOA) gvidita fare de Michael Mantler kaj Carla Bley en la albumo Communications kune kun Cecil Taylor, Don Cherry, Larry Curiel kaj aliaj. John Zorn citis la tenorsoloon de Sanders en tiu disko kiel la plej bonan tenorsoloon kiun li aŭdis.
En la 1970-aj jaroj li kunlaboris kun la vidvino de Coltrane, la pianisto Alice Coltrane, en la albumo Journey In Satchidananda kaj surbendigis plurajn diskojn ĉe la diskeldonejo Impulse! kiu estis asociita kun Coltrane.
Krom ludi kaj krei, dum ĉi tiuj jaroj Sanders estis politika aktivulo en la civitanrajta movado en la batalo por la rajtoj de afrik-usonanoj, dum ĝi integris la ideologion kun la ideoj de libera ĵazo kaj uzis afrikajn ritmojn (ekzemple en la disko Black Unity de 1971).
En la 1980-aj jaroj kaj 1990-aj jaroj li estis okupata en konstanta serĉado kaj provis ludi rhythm and blues, malmolbopo kaj modala ĵazo. En 1994 li iris al Maroko kaj kunlaboris kun lokaj muzikistoj en la disko The Trance Of Seven Colors.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
