Nanga Parbat

Nanga Parbat (kio signifas en la sanskrita lingvo nuda Monto; urdua lingvo: نانگا پربت; ankaŭ konata kiel Diamir [reĝo de la montoj]) apartenas kun alteco de 8125 metroj al la montoj pli altaj ol 8000 m. Ĝin malkovris en la jaro 1854 la germanaj fratoj Schlagintweit.

Nanga Parbat
monto • montopinto
Alteco	8 125 m
Situo	Pakistano
Montaro	Himalajo
Geografia situo	35° 14′ N, 74° 35′ O (mapo)35.23916666666774.59 f4
Nanga Parbat (Gilgit-Baltilando) DEC Situo de Nanga Parbat
Nanga Parbat (Pakistano) DEC Situo de Nanga Parbat
Nanga Parbat
Unua grimpo	3-an de julio 1953 fare de Hermann Buhl
Plej facila montgrimpo	Vojo de Kinshof tra la Diamirflanko
v • d • r

Geografio

Nanga Parbat estas la okcidenta piliero de Himalajo situanta en norda Pakistano. Ĝi estas la plej okcidenta de la montoj pli altaj ol 8000 m. Ne tre for de ĝi en la nordo troviĝas ankaŭ la okcidenta fino de la montaro Karakorumo. Nanga Parbat situas rekte sude de la rivero Indus.

Unua grimpo

La unuan grimpon sukcesis la 3-an de julio 1953 la germana alpisto Hermann Buhl. Li estis la unua homo, kiu sukcesis sole grimpi 8000-metran pinton.

Eksteraj ligiloj

• Ampleksas prezentado de Nanga Parbat en germana lingvo

• Nanga Parbat en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
• Kategorio Nanga Parbat en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Montoj pli altaj ol 8000 m

Ĉomolungmo (aŭ Everesto) - K2 (Ĉogori aŭ Lambha Pahar aŭ Dapsang) - Kangchenjunga - Lhotse - Makalu - Ĉo Oju - Dhaulagiri - Manaslu - Nanga Parbat - Anapurno - Gaŝerbrum 1 (Kaŝita Pinto) - Broad Peak (Falĉan Kangri/K3) - Gaŝerbrum 2 (K4) - Ŝiŝapangmo