Cante Gabrielli

Cante GABRIELLI aŭ Cante dei Gabrielli di Gubbio (ĉ. 1260 – ĉirkaŭ 1335) estis itala nobelo kaj kondotiero.

Cante Gabrielli
Persona informo
Naskiĝo	en Gubbio
Morto	en Gubbio
Ŝtataneco	Venecia respubliko vd
Familio
Dinastio	House of Gabrielli vd
Profesio
Okupo	politikisto vd
Postenoj Postenoj podestà of Florence (en) (1301–) podestà di Siena (it) (1298–) podestà of Florence (en) (1298–) podestà di Pistoia (it) (1290–) capitano del popolo (en) (1288–) vd
Membrecoj Membrecoj Black Guelphs (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Biografio

Cante naskiĝis en Gubbio al pova Gelfa feŭda familio Gabrielli. Li havis kelkajn altajn funkciulajn postenojn kiaj tiu de podestà en nombraj urboj de Toskanio kaj Umbrio (Florenco, Pistoia, Siena, Lucca, Orvieto) kaj estis senjoro de Gubbio, Cantiano kaj de aliaj kasteloj. En 1317 li estis nomumita fare de la papo Johano la 22-a kiel ĉefkomandanto de la armeo de la Katolika Eklezio, je kies estreco li venkis super la Gibelinoj de Assisi kaj Urbino, tiele re-establante la hegemonion de la Papo en centra Italio.

Li estas fama ĉefe ĉar li ekziligis el Florenco Dante Alighieri, la faman poeton, dum li servis kiel podestà de tiu urbo (1301–1302). Dante revenĝis havigante la nomon de Cante maskite al Rubicante, unu el la diabloj Malebranche kiujn la poeto trafas en la bolgia de procesemo, kiel li priskribas en sia majstroverko nome Dia Komedio.

Frederic Leighton ŝajne estis inspirita de lavivo de Cante dei Gabrielli kiam li pentris sian Condottiere (1871-1872), nuntempe ĉe la Birmingham Museum and Art Gallery.^[1]