Ahmet Altan

Ahmet Altan (naskiĝis la 2-an de marto 1950 en Ankaro) estas turka ĵurnalisto kaj verkisto. Li multajn jarojn kiel kolumnisto ĵurnalisme verkis por la gazetoj Hürriyet, Güneş, Milliyet kaj Yeni Yüzyıl. En 2007 kun la kolego Alev Er li fondis propran gazeton Taraf: tiu gazeto eksplicite celis temigi la armenan genocidon, kutime prisilentata kaj neata fare de la turka registaro, kaj la diskriminacion de la kurdoj en Turkio. Post puĉoprovo de julio 2016 lia gazeto tuj malpermesiĝis, kaj li kun sia frato kondamniĝis al malliberiĝo ĝismorta.

Ahmet Altan
Persona informo
Naskiĝo	2-an de marto 1950 (1950-03-02) (74-jaraĝa) en Ankaro
Religio	ateismo vd
Lingvoj	turka vd
Ŝtataneco	Turkio vd
Alma mater	kolegio Robert Universitato de Istanbulo Mez-Orienta Teknika Universitato liceo Vefa vd
Familio
Patro	Çetin Altan (mul) vd
Gefratoj	Mehmet Altan (en) vd
Profesio
Okupo	ĵurnalisto verkisto vd
Aktiva dum	1982– vd
Postenoj Postenoj ĉefredaktisto vd
Honorigoj Honorigoj (2019)  prix André-Malraux du roman engagé (mul) (2019)  prix André-Malraux du livre d'art (mul) (2019)  Premio Gefratoj Scholl (2009)  Preis für die Freiheit und Zukunft der Medien (en) (1998)  Premio Yunus Nadi vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Komence de oktobro 2019 la renoma premio Gefratoj Scholl en Germanio honorigis lin kaj lian verkon Ich werde die Welt nie wiedersehen. Texte aus dem Gefängnis ("Mi neniam revidos la mondon. Tekstoj el la malliberejo").

"Atakürt"

En aprilo 1995 li en eseo de la gazeto Milliyet skizis fikcian landon, en kiu la turkoj estus subpremataj kaj asimilataj fare de la kurdoj. Laŭ tiu fikcio la posta ribela gvidanto Mustafa Kemal ne naskiĝis kiel turko en Saloniko, sed kiel kurdo en Mosulo, kaj post milito pri sendependeco ricevis la honoran nomon Atakürt (patro de la kurdoj, anstataŭ Atatürk, patro de la turkoj). La nova lando baptiĝis Kürdiye (anstataŭ Türkiye). La ekzisto de turka etno en tiu lando estis neata, kaj la turkoj laŭ perforta politiko devige asimiligitaj al la gvida kurda kulturo. Per tiu polemika eseo li volis atentigi pri la problema politiko de la turka registaro pri la etna, lingva kaj kultura malplimulto de kurdoj en la lando. Ahmet Altan pro la artikolo estis senpostenigita kaj la turkia kortumo pri ŝtata sekureco kondamnis lin je 18 monatoj da mallibereco. Post interveno ĉe la Eŭropa Kortumo pri Homaj Rajtoj la kondamno ŝanĝiĝis al mona punpago.^[1]

Verkaro (elekto)

• Dört Mevsim Sonbahar. (1982) („kvar sezonoj de autuno“)
• Sudaki İz. (1985) („la spuro en la akvo“)
• Yanlızlığın Özel Tarihi. (1991) („la speciala historio de soleco“)
• Tehlikeli Masallar. (1996) („danĝeraj fabeloj“)
• Kılıç Yarası Gibi. (1998) („kiel glava vundiĝo“)
  • Germana eldono: Der Duft des Paradieses. ("la parfumo de paradizo") Frankfurto ĉe Majno 2002, ISBN 3-8105-0131-X; noveldono Wie ein Schwertstreich. ("Kiel glava tranĉo") Frankfurto ĉe Majno 2018, ISBN 978-3-596-70382-1.
• İsyan Günlerinde Aşk. (2001) („Amo dum la ribelaj tagoj“)
• Aldatmak. (2002) („Trompi“)
• En Uzun Gece. (2005) („La plej longa nokto“)
• Son Oyun. (2013) („Finalo“)
• Ich werde die Welt nie wiedersehen. Texte aus dem Gefängnis. ("Mi neniam revidos la mondon. Tekstoj el la malliberejo") germane, Frankfurto ĉe Majno 2018, ISBN 978-3-10-397425-6.

Referencoj

1. Ahmet Altan tazminat kazandı. Arkivigite je 2019-03-27 per la retarkivo Wayback Machine en la gazeto Milliyet, la 24-an de julio 2001, vidita la 6-an de oktobro 2019 (turke).

PeEnEo: 664311 GND: 124112870 LCCN: no/90/4041 VIAF: 69098629 ISNI: 0000000121382368 SUDOC: 053448502 BNF: 13574520v BIBSYS: 90918411 ICCU: RAVV579069