Irving Langmuir

Irving Langmuir (31a de januaro 1881 – 16a de aŭgusto 1957) estis usona kemiisto, fizikisto, kaj inĝeniero. Li ricevis la Nobel-premion pri kemio en 1932 pro sia laboro en kemio de surfacoj.

Irving Langmuir
Nobel-premiito
Persona informo
Naskiĝo	31-an de januaro 1881 (1881-01-31) en Broklino
Morto	16-an de aŭgusto 1957 (1957-08-16) (76-jaraĝa) en Woods Hole
Mortis per	Kardivaskulsistema malsano vd
Lingvoj	angla vd
Ŝtataneco	Usono vd
Alma mater	Universitato de Göttingen Fu Foundation School of Engineering and Applied Science (en) Springside Chestnut Hill Academy (en) vd
Profesio
Okupo	fizikisto akademiulo kemiisto meteologo vd
Laborkampo	Kemio vd
Doktoreca konsilisto	Walther Nernst vd
Honorigoj Honorigoj (1989)  Nacia Inventista Halo de Famo (1950)  John J. Carty Award for the Advancement of Science (en) (1944)  Farado-Medalo (1939)  Faraday Lectureship Prize (en) (1937)  John Scott-medalo (27-a de junio 1935)  eksterlanda ano de la Reĝa Societo (1934)  Medalo Franklin (1934)  Holley Medal (en) (1932)  Nobel-premio pri kemio (1930)  Willard Gibbs-premio (1928)  Perkin Medal (en) (1920)  Rumford Prize (en) (1920)  William H. Nichols Medal (en) (1918)  Medalo Hughes (1915)  William H. Nichols Medal (en)  Fellow of the American Academy of Arts and Sciences (en) vd
Membrecoj Membrecoj Reĝa Societo de Londono (eksterlanda ano de la Reĝa Societo) (1935–) Usona Nacia Akademio de Sciencoj (Member of the National Academy of Sciences of the United States (en) ) (1918–) Usona Akademio de Artoj kaj Sciencoj Reĝa Sveda Akademio de Sciencoj Leopoldina Usona Asocio por la Altniveligo de Scienco Usona Fizika Societo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

La plej fama publikaĵo de Langmuir estis lia artikolo de 1919 nome "The Arrangement of Electrons in Atoms and Molecules" (La aranĝoj de elektronoj en atomoj kaj molekuloj) en kiu, konstruanter sur la teorio pri la kuba atomo de Gilbert N. Lewis kaj sur la teorio pri la kemiaj ligoj de Walther Kossel, li skizis sian "koncentran teorion de atoma strukturo".^[1] Langmuir enkotiĝis en prioritata disputo kun Lewis pri tiu laboro; la prezenta lerteco de Langmuir estis ege responsa pri la popularigo de la teorio, kvankam la fido por la aŭtoreco de la teorio mem apartenas ĉefe al Lewis.^[2] Estante en General Electric el 1909 ĝis 1950, Langmuir progresis en variaj fakoj de fiziko kaj kemio, inventis la gas-plenigitan ampolon kaj la atomhidrogenan luton. La laboratorio "Langmuir Laboratory for Atmospheric Research" apud Socorro (Nov-Meksiko), estis tiel nomita liahonore, same kiel la gazeto de la "American Chemical Society" pri surfac-scienco nome Langmuir.^[3]

Notoj

1. (June 1919) “The Arrangement of Electrons in Atoms and Molecules”, Journal of the American Chemical Society 41 (6), p. 868–934. doi:10.1021/ja02227a002. 
2. Coffey, Patrick. (2008) Cathedrals of Science: The Personalities and Rivalries That Made Modern Chemistry. Oxford University Press, p. [htt://archive.org/details/cathedralsscienc00coff/e/n154 134]–146. ISBN 978-0-19-532134-0.
3. Taylor, H. (1958). "Irving Langmuir 1881-1957". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 4: 167–184. doi:10.1098/rsbm.1958.0015. S2CID 84600396.

• Kategorio Irving Langmuir en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

PeEnEo: 707019 GND: 118778706 LCCN: n83828424 VIAF: 25398504 ISNI: 0000000109605258 SUDOC: 079989241 BNF: 115039429 NDL: 00551404 BIBSYS: 90098038 NKC: ntk2010537801