Apostola nuncio

La apostola nuncio^[1] (de la itala nunzio, la latina nuntius: „ambasadoro“) estas la konstanta ambasadoro de la Apostola Seĝo (do de la papo kiel subjekto de la internacia juro) ĉe la registaro de ŝtato. Li reprezentas krom tio ankaŭ la interesojn de la ŝtato Vatikano kaj la papon kiel ekleziestro fronte al la episkopoj de la respektiva lando.

Eugenio Pacelli, en 1917 nuncio en Munkeno, 1925 en Prusujo kaj en 1920–1929 ĉe la Germana Regno, pli malfrua Papo Pio la 12-a.

La sidejo de nuncio nomiĝas apostola nunciejo.

Referencoj

1. Laŭ artikolo nuncio en la Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), eldono de 2020, reta versio, ankaŭ jam en la eldono de 1970, presita eldono, paĝo 750, la vorto nuncio sen adjektiva aldono jam havas la signifon "papa ambasadoro", la titolo "apostola nuncio" do estas nenecese longa, sed ĝi ne malĝustas.

Eksteraj ligiloj

• Kategorio Apostola nuncio en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

• Rilatoj inter Vatikano kaj Germanujo (Germanio)
• Germana ambasadejo en Vatikano
• Apostolaj nunciejoj en la mondo Arkivigite je 2019-05-20 per la retarkivo Wayback Machine

PeEnEo: 491004 LCCN: sh85093278 BNF: 11967111q NKC: ph139373

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri Vatikano. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).