அமைச்சர்

Tamil

Etymology

From அமைப்பு (amaippu, “system, setting”), from அமை (amai, “set, uphold”) +‎ அர் (ar, “possessor”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɐmɐɪ̯t͡ɕːɐɾ/

Noun

அமைச்சர் • (amaiccar) (plural அமைச்சர்கள்)

1. a person elected to govern various departments in a government; minister

   Synonym: (dated) மந்திரி (mantiri)

2. (chess) bishop or minister

See also

Chess pieces in Tamil · செங்கள காய்கள் (ceṅkaḷa kāykaḷ) (layout · text)
அரசன் (aracaṉ), ராஜா (rājā)	அரசி (araci), ராணி (rāṇi)	கோட்டை (kōṭṭai), யானை (yāṉai)	அமைச்சர் (amaiccar), மந்திரி (mantiri)	குதிரை (kutirai)	காலாள் (kālāḷ), சிப்பாய் (cippāy)

References

• S. Ramakrishnan (1992) “அமைச்சர்”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page