Pronunciation
- IPA(key): (10th–15th CE) /zavid͡ʑɛt͡ɕ/
- IPA(key): (15th CE) /zavid͡ʑɛt͡ɕ/
Verb
zawidzieć impf
- to envy [with dative ‘who’] (to feel displeasure or hatred towards (someone) for their good fortune or possessions)
- Synonyms: nienawidzieć, zajrzeć, zawiścić, zaźrzeć
1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 28, 54:Czlowyek roskosnego ziwota... zavidzecz bødze bratv swemu (invidebit fratri suo)- [Człowiek rozkosznego żywota... zawidzieć będzie bratu swemu (invidebit fratri suo)]
- (attested in Greater Poland) to hate (to dislike intensely or greatly)
- Synonyms: nienawidzieć, nienajrzeć, nienaźrzeć
1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski, Greater Poland, pages 24, 20:Bo sø szye rosplodzily (sc. nieprzyjaciele moi) a zasrosz[cią] zlosną zawydzely mnye (odio iniquo oderunt me)- [Bo są sie rozpłodzili (sc. nieprzyjaciele moi) a zazroś[cią] złosną zawidzieli mnie (odio iniquo oderunt me)]
References
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zawidzieć, zawidzić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN