wpaść

From w- +‎ paść.

wpaść pf (imperfective wpadać)

(intransitive) to fall in
wpaść do rzeki ― to fall into a river

wpaść w depresję ― to fall into depression

wpaść w złość ― to fly into a rage
(intransitive) to drop in, to call on, to visit [with do (+ genitive) ‘on somebody’]
(intransitive) to run into, to come across [with na (+ accusative) ‘into something/somebody’]
(intransitive) to hit upon, to think of, to contrive [with na (+ accusative) ‘something’]

More information Conjugation of pf, person ...

Conjugation of wpaść pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wpaść
future tense	1^st	wpadnę			wpadniemy
	2^nd	wpadniesz			wpadniecie
	3^rd	wpadnie			wpadną
	impersonal	wpadnie się
past tense	1^st	wpadłem, -(e)m wpadł	wpadłam, -(e)m wpadła	wpadłom, -(e)m wpadło	wpadliśmy, -(e)śmy wpadli	wpadłyśmy, -(e)śmy wpadły
	2^nd	wpadłeś, -(e)ś wpadł	wpadłaś, -(e)ś wpadła	wpadłoś, -(e)ś wpadło	wpadliście, -(e)ście wpadli	wpadłyście, -(e)ście wpadły
	3^rd	wpadł	wpadła	wpadło	wpadli	wpadły
	impersonal	wpadnięto
conditional	1^st	wpadłbym, bym wpadł	wpadłabym, bym wpadła	wpadłobym, bym wpadło	wpadlibyśmy, byśmy wpadli	wpadłybyśmy, byśmy wpadły
	2^nd	wpadłbyś, byś wpadł	wpadłabyś, byś wpadła	wpadłobyś, byś wpadło	wpadlibyście, byście wpadli	wpadłybyście, byście wpadły
	3^rd	wpadłby, by wpadł	wpadłaby, by wpadła	wpadłoby, by wpadło	wpadliby, by wpadli	wpadłyby, by wpadły
	impersonal	wpadnięto by
imperative	1^st	niech wpadnę			wpadnijmy
	2^nd	wpadnij			wpadnijcie
	3^rd	niech wpadnie			niech wpadną
anterior adverbial participle		wpadłszy
verbal noun		wpadnięcie

Close

Polish