ummak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوممق (ummak, “to hope, hope for, expect”), from Proto-Turkic *um-.^[1]

cognates

Cognate with Karakhanid [script needed] (um-, “to ask for, covet, hope for”), [script needed] (umdu, “covetousness, desire”), Old Uyghur [script needed] (umuɣ, “an object of desire”), Chuvash ӑмсанма (ăms̬anma, “to want, desire, envy”), Kyrgyz умсунуу (umsunuu, “to hope, expect”), Uzbek umsunmoq, Yakut умсугуй (umsuguy, “to develop passion, have a fancy for”).

Verb

ummak (third-person singular simple present umar)

1. (transitive) to hope, hope for

   Deve boynuz umarken kulaktan olmuş. ― Camel lost his ear while hoping for a horn. (A proverb)

2. (transitive) to expect, anticipate, look for

   Ummadık taş baş yarar. ― A little stone may upset a large cart. (A proverb, literally; unexpected stone may injure (you in) the head)

Conjugation

Positive declarative
infinitive			ummak
impersonal participle	imperfective		uman
	perfective		ummuş
	prospective		umacak
personal participle	non-prospective		umduğum	umduğun	umduğu	umduğumuz	umduğunuz	umdukları
	prospective		umacağım	umacağın	umacağı	umacağımız	umacağınız	umacakları
verbal noun			umma
way of doing			umuş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	umarım	umarsın	umar	umarız	umarsınız	umarlar
		imperfective	umuyorum	umuyorsun	umuyor	umuyoruz	umuyorsunuz	umuyorlar
	past	perfective	umdum	umdun	umdu	umduk	umdunuz	umdular
		imperfective	umuyordum	umuyordun	umuyordu	umuyorduk	umuyordunuz	umuyorlardı (or umuyordular)
	future		umacağım	umacaksın	umacak	umacağız	umacaksınız	umacaklar
inferential	perfective		ummışım	ummışsın	ummış	ummışız	ummışsınuz	ummışlar
	aorist		umarmışım	umarmışsın	umarmış	umarmışız	umarmışsınız	umarlarmış (or umarmışlar)
	imperfective		umuyormuşum	umuyormuşsun	umuyormuş	umuyormuşuz	umuyormuşsunuz	umuyorlarmış
conditional	simple		umsam	umsan	umsa	umsak	umsanız	umsalar
	perfective		umsaydım	umsaydın	umsaydı	umsaydık	umsaydınız	umsaydılar
optative			umayım	umasın	uma	umalım	umasınız	umalar
progressive			ummaktayım	ummaktasın	ummakta	ummaktayız	ummaktasınız	ummaktalar
necessitative			ummalıyım	ummalısın	ummalı	ummalıyız	ummalısınız	ummalılar
imperative				um	umsun		umun	umsunlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	umar mıyım?	umar mısın?	umar mı?	umar mıyız?	umar mısınız?	umarlar mı?
		imperfective	umuyor muyum?	umuyor musun?	umuyor mu?	umuyor muyuz?	umuyor musunuz?	umuyorlar mı?
	past	perfective	umdum mu?	umdun mu?	umdu mu?	umduk mu?	umdunuz mu?	umdular mı?
		imperfective	umuyor muydum?	umuyor muydun?	umuyor muydu?	umuyor muyduk?	umuyor muydunuz?	umuyorlar mıydı?
	future		umacak mıyım?	umacak mısın?	umacak mı?	umacak mıyız?	umacak mısınız?	umacaklar mı?
inferential	perfective		ummuş muyum?	ummuş musun?	ummuş mu?	ummuş muyuz?	ummuş musunuz?	ummuşlar mı?
	aorist		umar mıymuşım?	umar mıymuşsın?	umar mıymuş?	umar mıymuşız?	umar mıymuşsınız?	umarlar mıymış?
	imperfective		umuyor muymuşum?	umuyor muymuşsun?	umuyor muymuş?	umuyor muymuşuz?	umuyor muymuşsunuz?	umuyorlar mıymış?
conditional	simple		umsam mı?	umsan mı?	umsa mı?	umsak mı?	umsanız mı?	umsalar mı?
	perfective		umsa mıydım?	umsa mıydın?	umsa mıydı?	umsa mıydık?	umsa mıydınız?	umsalar mıydı?
progressive			ummakta mıyım?	ummakta mısın?	ummakta mı?	ummakta mıyız?	ummakta mısınız?	ummaktalar mı?
necessitative			ummalı mıyım?	ummalı mısın?	ummalı mı?	ummalı mıyız?	ummalı mısınız?	ummalılar mı?
Negative declarative
infinitive			ummamak
impersonal participle	imperfective		ummayan
	perfective		ummamış
	prospective		ummayacak
personal participle	non-prospective		ummadığım	ummadığın	ummadığı	ummadığımız	ummadığınız	ummadıkları
	prospective		ummayacağım	ummayacağın	ummayacağı	ummayacağımız	ummayacağınız	ummayacakları
verbal noun			ummama
way of doing			ummayuş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ummam	ummazsın	ummaz	ummayız	ummazsınız	ummazlar
		imperfective	ummuyorum	ummuyorsun	ummuyor	ummuyoruz	ummuyorsunuz	ummuyorlar
	past	perfective	ummadım	ummadın	ummadı	ummadık	ummadınız	ummadılar
		imperfective	ummuyordum	ummuyordun	ummuyordu	ummuyorduk	ummuyordunuz	ummuyorlardı
	future		ummayacağım	ummayacaksın	ummayacak	ummayacağız	ummayacaksınız	ummayacaklar
inferential	perfective		ummamışım	ummamışsın	ummamış	ummamışız	ummamışsınız	ummamışlar
	aorist		ummazmışım	ummazmışsın	ummazmış	ummazmışız	ummazmışsınız	ummazlarmış
	imperfective		ummuyormuşum	ummuyormuşsun	ummuyormuş	ummuyormuşuz	ummuyormuşsunuz	ummuyorlarmış
conditional	simple		ummasam	ummasan	ummasa	ummasak	ummasanız	ummasalar
	perfective		ummasaydım	ummasaydın	ummasaydı	ummasaydık	ummasaydınız	ummasaydılar
optative			ummayayım	ummayasın	ummaya	ummayalım	ummayasınız	ummayalar
progressive			ummamaktayım	ummamaktasın	ummamakta	ummamaktayız	ummamaktasınız	ummamaktalar
necessitative			ummamalıyım	ummamalısın	ummamalı	ummamalıyız	ummamalısınız	ummamalılar
imperative				umma	ummasın		ummayın	ummasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ummaz mıyım?	ummaz mısın?	ummaz mı?	ummaz mıyız?	ummaz mısınız?	ummazlar mı?
		imperfective	ummuyor muyum?	ummuyor musun?	ummuyor mu?	ummuyor muyuz?	ummuyor musunuz?	ummuyorlar mı?
	past	perfective	ummadım mı?	ummadın mı?	ummadı mı?	ummadık mı?	ummadınız mı?	ummadılar mı?
		imperfective	ummuyor muydum?	ummuyor muydun?	ummuyor muydu?	ummuyor muyduk?	ummuyor muydunuz?	ummuyorlar mıydı?
	future		ummayacak mıyım?	ummayacak mısın?	ummayacak mı?	ummayacak mıyız?	ummayacak mısınız?	ummayacaklar mı?
inferential	perfective		ummamış mıyım?	ummamış mısın?	ummamış mı?	ummamış mıyız?	ummamış mısınız?	ummamışlar mı?
	aorist		ummaz mıymışım?	ummaz mıymışsın?	ummaz mıymış?	ummaz mıymışız?	ummaz mıymışsınız?	ummazlar mıymış?
	imperfective		ummuyor muymuşum?	ummuyor muymuşsun?	ummuyor muymuş?	ummuyor muymuşuz?	ummuyor muymuşsunuz?	ummuyorlar mıymış?
conditional	simple		ummasam mı?	ummasan mı?	ummasa mı?	ummasak mı?	ummasanız mı?	ummasalar mı?
	perfective		ummasa mıydım?	ummasa mıydın?	ummasa mıydı?	ummasa mıydık?	ummasa mıydınız?	ummasalar mıydı?
progressive			ummamakta mıyım?	ummamakta mısın?	ummamakta mı?	ummamakta mıyız?	ummamakta mısınız?	ummamaktalar mı?
necessitative			ummamalı mıyım?	ummamalı mısın?	ummamalı mı?	ummamalı mıyız?	ummamalı mısınız?	ummamalılar mı?

Conjugation of ummak (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Synonyms

• istemek
• beklemek

Derived terms

• umar
• umdurmak
• umma
• umulmak
• umuş
• umut

 

Related terms

• umu
• umsunmak

References

1. Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*um-, *um-sa-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill