tvinna

Icelandic

Etymology

From Old Norse tvinna, from Proto-Germanic *twiznōną, *twiznāną (“to thread”). Cognate with German zwirnen, English twine.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtvɪnːa/
• Rhymes: -ɪnːa

Verb

tvinna (weak verb, third-person singular past indicative tvinnaði, supine tvinnað)

1. (transitive, with accusative) to twine, to twist

Conjugation

infinitive (nafnháttur)		að tvinna
supine (sagnbót)		tvinnað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tvinnandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tvinna	við tvinnum	present (nútíð)	ég tvinni	við tvinnum
	þú tvinnar	þið tvinnið		þú tvinnir	þið tvinnið
	hann, hún, það tvinnar	þeir, þær, þau tvinna		hann, hún, það tvinni	þeir, þær, þau tvinni
past (þátíð)	ég tvinnaði	við tvinnuðum	past (þátíð)	ég tvinnaði	við tvinnuðum
	þú tvinnaðir	þið tvinnuðuð		þú tvinnaðir	þið tvinnuðuð
	hann, hún, það tvinnaði	þeir, þær, þau tvinnuðu		hann, hún, það tvinnaði	þeir, þær, þau tvinnuðu
imperative (boðháttur)	tvinna (þú)	tvinnið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tvinnaðu	tvinniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tvinna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að tvinnast
supine (sagnbót)		tvinnast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tvinnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tvinnast	við tvinnumst	present (nútíð)	ég tvinnist	við tvinnumst
	þú tvinnast	þið tvinnist		þú tvinnist	þið tvinnist
	hann, hún, það tvinnast	þeir, þær, þau tvinnast		hann, hún, það tvinnist	þeir, þær, þau tvinnist
past (þátíð)	ég tvinnaðist	við tvinnuðumst	past (þátíð)	ég tvinnaðist	við tvinnuðumst
	þú tvinnaðist	þið tvinnuðust		þú tvinnaðist	þið tvinnuðust
	hann, hún, það tvinnaðist	þeir, þær, þau tvinnuðust		hann, hún, það tvinnaðist	þeir, þær, þau tvinnuðust
imperative (boðháttur)	tvinnast (þú)	tvinnist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tvinnastu	tvinnisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tvinnast — mediopassive voice (miðmynd)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tvinnaður	tvinnuð	tvinnað		tvinnaðir	tvinnaðar	tvinnuð
accusative (þolfall)	tvinnaðan	tvinnaða	tvinnað		tvinnaða	tvinnaðar	tvinnuð
dative (þágufall)	tvinnuðum	tvinnaðri	tvinnuðu		tvinnuðum	tvinnuðum	tvinnuðum
genitive (eignarfall)	tvinnaðs	tvinnaðrar	tvinnaðs		tvinnaðra	tvinnaðra	tvinnaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tvinnaði	tvinnaða	tvinnaða		tvinnuðu	tvinnuðu	tvinnuðu
accusative (þolfall)	tvinnaða	tvinnuðu	tvinnaða		tvinnuðu	tvinnuðu	tvinnuðu
dative (þágufall)	tvinnaða	tvinnuðu	tvinnaða		tvinnuðu	tvinnuðu	tvinnuðu
genitive (eignarfall)	tvinnaða	tvinnuðu	tvinnaða		tvinnuðu	tvinnuðu	tvinnuðu

tvinnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

Related terms

• tvinni

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• tvinnet
• tvunnet (past participle)

Verb

tvinna

1. simple past of tvinne
2. past participle of tvinne

Swedish

Etymology

From Old Norse tvinna, from Proto-Germanic *twiznōną, *twiznāną (“to thread”). Cognate with English twine, German zwirnen.

Verb

tvinna

1. (often with a particle like ihop (“together”), samman (“together”), or upp (“up (untwist)”)) to twist, to twine (thread, a rope, a moustache or the like)

   Hon tvinnade ihop trådarna

   She twisted the threads together

Conjugation

	Active		Passive
Infinitive	tvinna		tvinnas
Supine	tvinnat		tvinnats
Imperative	tvinna		—
Imper. plural1	tvinnen		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	tvinnar	tvinnade	tvinnas	tvinnades
Ind. plural1	tvinna	tvinnade	tvinnas	tvinnades
Subjunctive2	tvinne	tvinnade	tvinnes	tvinnades
	Participles
Present participle	tvinnande
Past participle	tvinnad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Conjugation of tvinna (weak)

Derived terms

• tvinnare
• tvinning

References

• tvinna in Svensk ordbok (SO)
• tvinna in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• tvinna in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
• tvinna in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)