Etymology
From kven- (“female”) + kyn (“gender”).
Noun
kvenkyn n (genitive singular kvenkyns, no plural)
- (grammar) feminine (abbreviated kvk.)
Declension
More information singular, indefinite ...
nominative |
kvenkyn |
kvenkynið |
accusative |
kvenkyn |
kvenkynið |
dative |
kvenkyni |
kvenkyninu |
genitive |
kvenkyns |
kvenkynsins |
Close
Declension of kvenkyn (sg-only neuter)