ryðja

From Wiktionary, the free dictionary

See also: rydja

Icelandic

Etymology

From Old Norse ryðja, Proto-Germanic *rudjaną, a variant of Proto-Germanic *reudaną (to clear) (in Old Norse rjóða) and Proto-Germanic *rudōną (to clear) (cognates in German roden, rotten, reuten).

Pronunciation

Verb

ryðja (weak verb, third-person singular past indicative ruddi, supine rutt)

  1. to clear (an area, path, etc.) [with accusative]
  2. to clear (away), shove (away), push aside [with dative]

Conjugation

More information infinitive (nafnháttur), supine (sagnbót) ...
infinitive
(nafnháttur)
ryðja
supine
(sagnbót)
rutt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)
ryðjandi
indicative
(framsöguháttur)
subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)
ég ryð við ryðjum present
(nútíð)
ég ryðji við ryðjum
þú ryður þið ryðjið þú ryðjir þið ryðjið
hann, hún, það ryður þeir, þær, þau ryðja hann, hún, það ryðji þeir, þær, þau ryðji
past
(þátíð)
ég ruddi við ruddum past
(þátíð)
ég ryddi við ryddum
þú ruddir þið rudduð þú ryddir þið rydduð
hann, hún, það ruddi þeir, þær, þau ruddu hann, hún, það ryddi þeir, þær, þau ryddu
imperative
(boðháttur)
ryð (þú) ryðjið (þið)
Forms with appended personal pronoun
ryddu ryðjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
Close
More information infinitive (nafnháttur), supine (sagnbót) ...
infinitive
(nafnháttur)
ryðjast
supine
(sagnbót)
ruðst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)
ryðjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)
subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)
ég ryðst við ryðjumst present
(nútíð)
ég ryðjist við ryðjumst
þú ryðst þið ryðjist þú ryðjist þið ryðjist
hann, hún, það ryðst þeir, þær, þau ryðjast hann, hún, það ryðjist þeir, þær, þau ryðjist
past
(þátíð)
ég ruddist við ruddumst past
(þátíð)
ég ryddist við ryddumst
þú ruddist þið ruddust þú ryddist þið ryddust
hann, hún, það ruddist þeir, þær, þau ruddust hann, hún, það ryddist þeir, þær, þau ryddust
imperative
(boðháttur)
ryðst (þú) ryðist (þið)
Forms with appended personal pronoun
ryðstu ryðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
Close
More information strong declension (sterk beyging), singular (eintala) ...
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
ruddur rudd rutt ruddir ruddar rudd
accusative
(þolfall)
ruddan rudda rutt rudda ruddar rudd
dative
(þágufall)
ruddum ruddri ruddu ruddum ruddum ruddum
genitive
(eignarfall)
rudds ruddrar rudds ryddra ryddra ryddra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
ruddi rudda rudda ruddu ruddu ruddu
accusative
(þolfall)
rudda ruddu rudda ruddu ruddu ruddu
dative
(þágufall)
rudda ruddu rudda ruddu ruddu ruddu
genitive
(eignarfall)
rudda ruddu rudda ruddu ruddu ruddu
Close

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *rudjaną.

Verb

ryðja (singular past indicative ruddi, plural past indicative ruddu, past participle ruddr)

  1. (transitive, of land) to clear, free
  2. (transitive) to clear, empty
  3. (transitive, law) to challenge

Conjugation

More information infinitive, present participle ...
Conjugation of ryðja active (weak class 1)
infinitive ryðja
present participle ryðjandi
past participle ruddr
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular ryð rudda ryðja rydda
2nd person singular ryðr ruddir ryðir ryddir
3rd person singular ryðr ruddi ryði ryddi
1st person plural ryðjum ruddum ryðim ryddim
2nd person plural ryðið rudduð ryðið ryddið
3rd person plural ryðja ruddu ryði ryddi
imperative present
2nd person singular ryð
1st person plural ryðjum
2nd person plural ryðið
Close
More information infinitive, present participle ...
Conjugation of ryðja mediopassive (weak class 1)
infinitive ryðjask
present participle ryðjandisk
past participle ruzk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular ryðjumk ruddumk ryðjumk ryddumk
2nd person singular ryzk ruddisk ryðisk ryddisk
3rd person singular ryzk ruddisk ryðisk ryddisk
1st person plural ryðjumsk ruddumsk ryðimsk ryddimsk
2nd person plural ryðizk rudduzk ryðizk ryddizk
3rd person plural ryðjask ruddusk ryðisk ryddisk
imperative present
2nd person singular ryzk
1st person plural ryðjumsk
2nd person plural ryðizk
Close

Synonyms

Descendants

  • Faroese: ryðja
  • Icelandic: ryðja
  • Norwegian Nynorsk: rydja, ; (dialectal) rya, rua, rudjø, rødja, rødda, røa, ræa
  • Old Swedish: ryþia, rydhia, rödhia
  • Old Danish: ryddæ

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “ryðja”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 345; also available at the Internet Archive

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.