pir

See also: PIR, Pir, pír, pîr, пір, and пир

English

Etymology

From Persian پیر (pir).

Pronunciation

• (Received Pronunciation) IPA^(key): /pɪə/
• (General American) IPA^(key): /pɪɹ/

• Audio (US):

  (file)

• Homophones: peer, pier

Noun

pir (plural pirs)

1. A Muslim, especially Sufi, holy man or religious leader.
   • 1894, D. C. Baillie, Census of India, 1891, Volume 16, Part 1, North-Western Provinces and Oudh Government Press, page 217,

     The five Pirs are not the only Muhammadan martyrs who are worshipped.

   • 1996, Akbar Ali Khan, Discovery of Bangladesh, University Press Limited, page 108:

     A second attempt to explain the unique role of the pirs in Bengal was made by Eaton (1994).

   • 2003, Ibn Warraq, Leaving Islam, Prometheus Books, page 241:

     Also I learned from the pirs (holy men) and mullahs that someday the entire world will be converted to Islam.

Anagrams

• irp, Rip, RIP, RPI, rip, IPR, PRI, IRP, iPr

Azerbaijani

Etymology

From Persian پیر.

Noun

pir (definite accusative piri, plural pirlər)

1. old man, whitebeard

   Synonyms: see Thesaurus:qoca

2. founder or chief of a religious body or sect; a Shia saint
3. shrine or tomb of such a chief or saint
4. (figurative) authority, expert

Declension

Declension of pir

	singular	plural
nominative	pir	pirlər
definite accusative	piri	pirləri
dative	pirə	pirlərə
locative	pirdə	pirlərdə
ablative	pirdən	pirlərdən
definite genitive	pirin	pirlərin

Possessive forms of pir

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	pirim	pirlərim
sənin (“your”)	pirin	pirlərin
onun (“his/her/its”)	piri	pirləri
bizim (“our”)	pirimiz	pirlərimiz
sizin (“your”)	piriniz	pirləriniz
onların (“their”)	piri or pirləri	pirləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	pirimi	pirlərimi
sənin (“your”)	pirini	pirlərini
onun (“his/her/its”)	pirini	pirlərini
bizim (“our”)	pirimizi	pirlərimizi
sizin (“your”)	pirinizi	pirlərinizi
onların (“their”)	pirini or pirlərini	pirlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	pirimə	pirlərimə
sənin (“your”)	pirinə	pirlərinə
onun (“his/her/its”)	pirinə	pirlərinə
bizim (“our”)	pirimizə	pirlərimizə
sizin (“your”)	pirinizə	pirlərinizə
onların (“their”)	pirinə or pirlərinə	pirlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	pirimdə	pirlərimdə
sənin (“your”)	pirində	pirlərində
onun (“his/her/its”)	pirində	pirlərində
bizim (“our”)	pirimizdə	pirlərimizdə
sizin (“your”)	pirinizdə	pirlərinizdə
onların (“their”)	pirində or pirlərində	pirlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	pirimdən	pirlərimdən
sənin (“your”)	pirindən	pirlərindən
onun (“his/her/its”)	pirindən	pirlərindən
bizim (“our”)	pirimizdən	pirlərimizdən
sizin (“your”)	pirinizdən	pirlərinizdən
onların (“their”)	pirindən or pirlərindən	pirlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	pirimin	pirlərimin
sənin (“your”)	pirinin	pirlərinin
onun (“his/her/its”)	pirinin	pirlərinin
bizim (“our”)	pirimizin	pirlərimizin
sizin (“your”)	pirinizin	pirlərinizin
onların (“their”)	pirinin or pirlərinin	pirlərinin

Further reading

• “pir” in Obastan.com.

Cimbrian

Noun

pir f

1. pear

References

• Umberto Patuzzi, ed., (2013) Ünsarne Börtar, Luserna: Comitato unitario delle linguistiche storiche germaniche in Italia / Einheitskomitee der historischen deutschen Sprachinseln in Italien

Cypriot Arabic

Etymology

From Arabic بِئْر (biʔr).

Noun

pir m (plural pkyara)

1. cistern

References

• Borg, Alexander (2004) A Comparative Glossary of Cypriot Maronite Arabic (Arabic–English) (Handbook of Oriental Studies; I.70), Leiden and Boston: Brill, page 151

Eskayan

Noun

pir

1. fish

Middle English

Noun

pir

1. Alternative form of pere (“peer”)

Northern Kurdish

Etymology

From Proto-Iranian *pr̥tuš, from Proto-Indo-Iranian *pr̥tuš, from Proto-Indo-European *pértus.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɪɾ/
• Rhymes: -ɪɾ

Noun

Central Kurdish	پرد (pird)
Southern Kurdish	پیەڵ (pyell)
Zazaki	pird
Gurani	پرد (pird)

pir f

1. bridge

Misspelling

pir

1. Misspelling of pirr.

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pirъ.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pi(ː)r/
• IPA^(key): (15^th CE) /pir/

Noun

pir m inan

1. (attested in Masovia) The meaning of this term is uncertain.
   1. convivial gathering, feast, revel

      Synonyms: biesiada, frywołt, gody, kołacyja, tłoka, uczta

      • 1921 [1447], Kazimierz Tymieniecki, editor, Wolność kmieca na Mazowszu w wieku XV‎, Masovia, page 74:

        (Jałbrzyk, właściciel gospody, oskarżony o rozpędzenie ludzi Hirzmanowych) s yego piru

        [(Jałbrzyk, właściciel gospody, oskarżony o rozpędzenie ludzi Hirzmanowych) s jego piru]

Further reading

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pir”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Romani

Noun

pir

1. Alternative form of per (“belly, abdomen”)

References

• Ačaṙean, Hračʻeay (1979) “փոր”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume IV, Yerevan: University Press, page 519a
• Vaillant, Jean-Alexandre (1868) “pir”, in Grammaire, dialogues et vocabulaire de la langue des Bohémiens ou Cigains (in French), Paris: Maisonneuve, page 122a

Romanian

Etymology

Borrowed from Bulgarian пир (pir), from Proto-Slavic *pirъ.

Noun

pir m (uncountable)

1. quackgrass (Elymus repens)

Declension

singular only	indefinite	definite
nominative-accusative	pir	pirul
genitive-dative	pir	pirului
vocative	pirule

Swedish

Etymology

Borrowed from English pier. Attested since 1885.

Noun

pir c

1. pier, jetty

Declension

Declension of pir

		nominative	genitive
singular	indefinite	pir	pirs
	definite	piren	pirens
plural	indefinite	pirar	pirars
	definite	pirarna	pirarnas

		nominative	genitive
singular	indefinite	pir	pirs
	definite	piren	pirens
plural	indefinite	pirer	pirers
	definite	pirerna	pirernas

Declension of pir

References

• pir in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• pir in Svensk ordbok (SO)
• pir in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
• pir in Svenskt nautiskt lexikon (1920)

Turkish

Etymology

From Persian پیر (pir).

Noun

pir (definite accusative piri, plural pirler)

1. expert, master, senior

Usage notes

• In everyday conversation the term may more commonly used in compounds rather than standalone noun. Such as " bu işin piri ", "he/she is master in his/her field", or with field of occupation attributive. As a standalone noun a synonym "usta" may more commonly applied.